Wandelen op de West Highland Way – Tips en trucs

West Highland Way

Het is, helaas moet ik zeggen, alweer een maand geleden dat ik door Schotland liep over de wereldberoemde West Highland Way: Schotlands eerste én bekendste lange-afstand wandelpad. Dit pad van 154 kilometers door de Schotse hooglanden van Milngavie naar Fort William heb ik in 8 dagen gewandeld, waarbij ik onderweg genoten heb van het ene mooie uitzicht na het andere.

Omdat ik inmiddels zelfs al wat vragen om tips krijg, en omdat ik het gewoon leuk vind om te delen, wil ik nog één post wijden aan deze long distance trail die ik zeker voor herhaling vatbaar vind (en dat zijn er niet veel…)

Zwaarte

Als eerste wil ik iets kwijt over de zwaarte. Houd er rekening mee dat deze wandeling allesbehalve vlak is. Het is een tocht door de Schotse hooglanden, en dat betekent dat je ook af en toe hoogtemeters gaat maken. In totaal zitten er in de route 2 wat zwaardere klimmen:

  • de klim over Conic Hill. Deze klim is te omzeilen door voor een ‘lage route’ te kiezen. Doe dit echter niet, je mist een hoop moois.
  • de klim over de Devils staircase. Deze klim is niet makkelijk te omzeilen, maar het is de inspanning meer dan waard.

Beide klimmen zijn nu ook weer niet zo lang en zwaar dat je half dood bovenkomt. Ik denk dat als je gewoon goed doseert en af en stopt dat het prima te doen is.

De rest van de route is eigenlijk goed samen te vatten als ‘lekker op en neer’. Ik denk dat als je wel eens een meerdaags wandeltochtje maakt in bijvoorbeeld de Ardennen of de Eifel, en ook in Nederland regelmatig wandelt, dat je dan prima deze tocht uit kan lopen. Dan heb ik het vooral over het conditionele aspect.

Qua lopen met bepakking: dit ligt eigenlijk helemaal aan jezelf, aan welke keuzes je maakt omtrent overnachten. Je kan er voor kiezen om van B&B naar B&B te wandelen en je bagage te laten bezorgen en alleen met een dagrugzak te lopen. In dat geval heb je het duidelijk makkelijker dan de mensen die ervoor kiezen om ‘all te way’ te gaan, en een volledige kampeeruitrusting + eten meesjouwen. Ik heb het laatste gedaan, en laat ik het erop houden dat ik blij was dat dit niet mijn eerste tocht was met zware backpack 😉

De weg vinden

Ik vond het niet heel moeilijk om op de route te navigeren. De West Highland Way is best goed gemarkeerd, door middel van een witte distel. Daar waar nodig staan er ook wegwijzers met bijvoorbeeld plaatsnamen en afstanden. Verder heb ik gebruik gemaakt van een wandelgids met daarin eigenlijk prima (getekende!) kaartjes: de West Highland Way-guide  van Charlie Loram & Joel Newton; uitgeverij Trailblazer. Echte wandelkaarten had ik niet, en ik heb de gps-track die ik op mijn gps-device heb gezet amper gebruikt. De enige keren dat de markering wat mij betreft beter mocht was in sommige plaatsjes, omdat het daar niet altijd even duidelijk was welke kan je nu precies op moest. Gelukkig ben je zeker niet de enige wandelaar op de route, en in de dorpjes lijkt iedereen wel te weten waar de route loopt. Je zorgen maken over verdwalen is naar mijn mening dus niet nodig, mits je je gezonde verstand gebruikt.

Let op: Het kan zeer slecht weer zijn in de regio, met slecht zicht. Een kompas is daarom sowieso een vereiste!

Wandelgids

Zoals ik hierboven al schreef: ik gebruikte tijdens het wandelen de wandelgids West Highland Way-guide  van Charlie Loram & Joel Newton; uitgeverij Trailblazer. Dit is een engelstalige gids, die voor mij perfect was; ook in de voorbereiding. Er wordt zeer veel informatie gegeven over de te lopen route, overnachtingsmogelijkheden, mogelijkheden om te bevoorraden, alternatieve routes, bezienswaardigheden en zelfs een aantal mogelijke ‘indelingen’ van je route, afhankelijk van of je in hotels, hostel of tent overnacht. Tevens staat er een beknopte beschrijving van het beklimmen van de Ben Nevis en de Ben Lomond in de gids, maar die is helaas niet toereikend om de twee munro’s te beklimmen. Een kaart is hiervoor eveneens nodig.

Bevoorraden

Tijdens het wandelen van de West Highland Way is het naar mijn idee niet nodig om voor de gehele tocht eten en drinken mee te nemen, omdat je onderweg meer dan genoeg (elke dag) mogelijkheden hebt om oftewel inkopen te doen, of om gewoon ergens een hapje te eten. Ik heb een combinatie gedaan: de ene dag besloot ik gewoon zelf een potje te koken, en de andere dag besloot ik het er goed van te nemen in een restaurant of pub. Op deze manier houd je de kosten binnen de perken, maar loop je ook niet continue gedroogd voer te eten 😉

Wat betreft drinken: extra water meesjouwen vond ik absoluut onnodig. Ik had alleen een anderhalve liter fles bij me, die niet eens vol was. Enerzijds dronk ik niet heel veel vanwege de lage temperatuur, anderzijds regent het erg veel en heb je daardoor best veel stroompjes waaruit je probleemloos water kan tappen. Het is wel aan te raden om eerst even te kijken of er stroomopwaarts geen schapen in het water staan te schijten 🙂

Mocht je geen zin hebben om zelf water uit de natuur te pakken: er zijn ook genoeg hotels, campings etc onderweg waar je buiten een kraantje met drinkwater hebt waar je gewoon water mag pakken.

Kamperen

 

Omdat ik flexibel wilde zijn, heb ik tijdens het lopen van de West Highland Way gekampeerd en niet overnacht in hotels of B&B’s. Dit omdat de route erg populair is, en je de laatste ruim op voorhand moet reserveren. Ook ben je in het laatste geval min of meer gedwongen om een vaste dagindeling te houden, en is het minder makkelijk om eens een stukje minder te lopen als je daar behoefte aan hebt.

In Schotland heb je nog het ‘right to roam’, en dit betekend voor wandelaars, maar ook fietsers, dat je in feite mag wildkamperen mits je je aan een aantal regels houdt. Een volledige uitleg van hoe je te gedragen in de Schotse Outdoors vind je op de site van de Scottish Natural Heritage.

Helaas is het niet overal langs de route toegestaan om te wildkamperen, namelijk langs de zuidelijke kant Loch Lomond. Dit is duidelijk gemarkeerd in de zogenaamde ‘Camping management area’. Hier is het alleen toegestaan te kamperen op officiele campings, of in zogenaamde ‘bivakzones’ indien je een permit hebt. Houd je hier aan, want de boetes schijnen hoog te zijn. Gelukkig is deze verbodszone duidelijk aangegeven met borden, en ook bij het ‘einde’ ervan staat een bord.

Langs de route liggen ook een aantal reguliere campings, waar je als wandelaar voor een redelijk schappelijke prijs je tent kan neerzetten. Ook liggen er een aantal hotels langs de route waar ze ook een tentenveldje hebben, en waar je ook basisvoorzieningen vindt zoals een douche en toiletten.

Tijdens mijn tocht heb ik gebruik gemaakt van een combinatie van deze kampeermogelijkheden. Ik heb twee nachten gewildkampeerd, en de rest op een camping gestaan of bij een hotel. Op zich wel zo fijn om ook af en toe eens te kunnen douchen 😉

Om je een idee te geven waar ik gekampeerd heb, zie hier het overzichtje:

  • Drymen camping – camping even voor het dorpje Drymen met alle voorzieningen
  • Sallochy campsite – camping van Forest Service langs Loch Lomond. Geen douches, wel toiletten.
  • wildkamperen aan de noordzijde van Loch Lomond – mooie plek 🙂 uiteraard geen voorzieningen 🙂
  • Sthratfillian camping – camping met alle voorzieningen.
  • Wildkamperen vlakbij Inveroran – vlakbij een hotel, dus toilet en eten was in de buurt 😉
  • Glencoe ski center – campsite met alle voorzieningen.
  • MacDonald hotel and campsite – kampeerveldje achter een hotel, alle voorzieningen aanwezig.
  • Glen Nevis camping – Megacamping met alle voorzieningen.

Mijn advies voor de te gebruiken tent is: zorg dat hij in ieder geval tegen wind kan, ik heb uit eigen ervaring gemerkt dat het flink kan spoken op sommige plekken…

Weer

En daarmee zijn we aangekomen bij één van de meeste bepalende dingen voor je hike: het weer. Daar kan ik voor wat betreft Schotland kort zijn: wees voorbereid op alle weertypen. Ik heb in de acht dagen letterlijk gehad:

  • Zonneschijn met hoge temperaturen
  • Windstoten van meer dan 70 kilometer per uur
  • Stortregen
  • Miezerregen
  • Sneeuw
  • Hagel
  • Mist
  • Temperaturen vlak boven nul

Zorg er dus voor dat je voorbereid bent als je richting de Hooglanden gaat 🙂

 

Bladwijzer maken Permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *