Vandaag is het precies twee maanden geleden dat Marcha en ik weer terug zijn gekomen in het koude Nederland. Wat is de tijd snel gegaan zeg!
Na mijn vorige stukje van begin September had ik helaas te weinig inspiratie om nog wat nieuwe stukjes te schrijven. Het was even niet anders 😉
Na mijn vertrek in Louisiana was ik dus richting Hot Springs in Arkansas vertrokken. Hier heb ik op een erg leuke camping gestaan. In de tussentijd heb ik het stadje een beetje verkend, en ben ik ook een paar keer wezen discgolven.
 |
| Een badhuis in Hotsprings national park |
Na mijn vertrek uit Hot Springs ging ik naar het Petit Jean State park. Hier heb ik 1 nacht gekampeerd, waar ik zo’n beetje de hele camping loop voor mijzelf had. ’s Avonds nog even bij een uitkijkpunt de zonsondergang wezen fotograferen. Ik had hier mooie uitzichten over de Arkansas river.
 |
| Schitterend uitzicht over de Arkansas river met zonsondergang |
Vanuit Arkansas ben ik vervolgens richting Memphis gereden, waar ik gekampeerd heb op het voormalig landgoed van Elvis Presley. Dit was eens maar nooit meer, op de hele camping hingen luidsprekers die dag en nacht Elvis-muziek uitbraakten. Dit was eens maar nooit weer. In de stad heb ik het Martin Luther King museum bezocht, dat was wel erg interessant. Hierna eveneens de beroemde Sun studio’s bezocht, waar allerhande bekende rock&rollers hun platen vroeger opnamen. Dit sprak mij niet zo heel veel aan, denk dat ik er te nuchter voor ben.
 |
| Hotel waar Martin Luther King vermoord is. |
 |
| Sun studiootje, mwah… |
Deze route, de Natchez trace parkway, is een zogenaamde scenic parkway. Hij is inderdaad in het begin wel mooi; maar zodra je uit de bergen bent wordt hij op een gegeven moment best saai.
Vervolgens ben ik 2 nachten in Vidalia verbleven, aan de overkant van Natchez aan de andere kant van de MIssissippi river. Hier heb ik even kort een oude plantage bezocht en het oude plaatsje Natchez. Ik vond het op eerlijk te zijn niet heel erg de moeite waard.
 |
| Helft Louisiana, helft Mississippi |
Na Natchez ben ik richting New Orleans vertrokken. Hier bleef ik 2 nachten in een erg goed hotel voor een hele mooie prijs. Er werd namelijk kutweer opgegeven, Al met al vond ik de stad redelijk tegenvallen; hoop geteisem en het stonk er gigantisch. Het zal ongetwijfeld ook meegespeeld hebben dat het regende.
 |
| Stinked French quarter in New Orleans |
Vanuit New Orleans ben ik eigenlijk continue langs de kust richting Florida gereden. Onderweg gestopt in onder andere Gulf coast islands national seashore, Panama city beach en Manatee springs state park. In het laatste park heeft de tent het helaas ook begeven. De stokken braken ’s morgens helaas af. Hierdoor waren we gedwongen de laatste nachten in hotels te overnachten. Niet dat dat erg was 😉
 |
| Manatee Springs |
 |
| Tentcrash… |
 |
| Water langs de Floridiaanse kusten… |
Over de kustroute heb ik verder helaas niet zoveel te vertellen. Je hebt er mooie stranden met een mooie zee, maar het trekt mij allemaal niet zo. Het is er te vlak en te vochtig en HEET. Geef mij maar het zuidwesten.
 |
| Strand Panama City beach |
Uiteindelijk ben ik vanuit Manatee Springs naar Columbia gereden om Marcha op te halen en vanuit daar zijn we naar Orlando gereden. HIer hebben we een 2 dagen pas gekocht voor de Universal Studios, waar we ons 2 dagen vermaakt hebben. Uiteindelijk was zo’n pas voor het mooie net iets teveel van het goede, maar ja dat weet je ook niet van te voren.
 |
| Universeel studio |
Na een paar dagen Orlando was het helaas tijd om richting Miami te rijden. Deze rit ging redelijk vlot, en we hadden daar een hotel vlak bij het vliegveld. Het was zelfs zo dichtbij dat we op de nachtkastjes oordopjes vonden tegen het vliegtuiglawaai :-))
In het hotel hebben we de tassen opnieuw ingepakt en de overbodige zooi weggegooid. De volgende dag waren we hierdoor helemaal klaar voor de reis.
De volgende dag gingen we bijtijds naar het vliegveld. We dachten vanwege de problemen met de huurauto aan het begin van de reis nu wat meer tijd nodig te hebben bij het inleveren van de auto, maar dat viel mee. Binnen 5 minuten was hij ingeleverd en stonden we in de vertrekhal. Hier moesten we uiteindelijk wachten omdat we nog niet in konden checken. Tijdens het wachten kwamen we erachter dat er een onbeheerde tas vlak naast ons stond. Een stel bewakers hadden dit ook al snel in de gaten, en bleven er een poosje bij zitten totdat iemand hem op kwam halen.
Het heeft vervolgens even geduurd, maar uiteindelijk zaten we daadwerkelijk in het vliegtuig. Hier kregen we ook nog andere zitplaatsen, vanwege Marcel zijn lengte. Hierdoor was het resultaat dat Marcel languit kon zitten, en Marcha opeengevouwen naar een muur zat te staren.
De reis verliep uiteindelijk redelijk vlot, en de volgende ochtend werden we op Schiphol opgewacht door familie. Dat was weer een leuk weerzien!
En zodoende zijn we weer 2 maanden verder, en zijn we allebei weer hard aan het werk. Marcha al sinds begin November bij haar oude opdrachtgever, en Marcel begint 1 december bij een opdrachtgever in Amsterdam.
Al met al was het een onvergetelijke tijd, en we hebben nog steeds veels te weinig gezien dus gaan zeker nog een keer terug naar de States 😉
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Aan het laden...
Gerelateerd
