De weersvoorspellingen voor het eerste weekend van April vertoonden erg veel zon, en erg prettige temperaturen. Dit in combinatie met het al weken lang goede voorjaarsweer, deden de outdoormicrobe in mij weer wakkerschudden; en precies om die reden ging ik op een zonnige vrijdagmiddag na het werk weer eens op pad met een volgeladen fiets.
Dag 1: Alblasserdam –> Nederhemert-zuid (69km)
Samen met Marcha van huis uit vertrokken, en voorbij Oud-Alblas ging zij linksaf waar ik rechts ging. Ik fietste door richting de Dordtse Biesbosch om daar het veerbootje naar de Brabantse Biesbosch te pakken.
Zigzaggend ging het nu door het nationaal park richting Werkendam. Het was erg fijn fietsen hier. Amper auto’s, dus vrije weggetjes voor mezelf; de enige geluiden waren de wind en fluitende/gakkende/kwakende vogels.
De Biesbosch weer uit bracht me door typische landbouwgebiedjes in het vestingstadje Woudrichem, en gelijk door naar Genderen. Hier even een snelle stop bij een supermarkt voor wat inkopen; en hierna was het niet bijster ver meer naar de camping in Nederhemert-zuid. Bij de supermarkt sprak ik nog een oude man, die dacht dat ik een buitenlandse toerist was omdat hij ervanuit ging dat Nederlanders niet aan fietsvakanties deden 🙂 Erg grappig.
Dag 2: Nederhemert-zuid –> Chaam (103km)
Vandaag staat een hele toffe fietsdag op het programma. Bij het vooraf plannen van de te rijden fietsroute had ik geprobeerd zoveel mogelijk grote steden te mijden; en dat bleek aardig gelukt.
Nadat ik na vertrek binnen een paar kilometer al de Maas was overgestoken bij het Bernse Veer; ging het via een gigantische zig-zag-route globaal zuidwaarts. Deze route voerde me tot aan Vlijmen vooral over rustige dijkweggetjes, waarna het landschap veranderde naarmate ik de Loonse en Drunense Duinen naderde. Hier reed ik vooral door de mooie bossen, af en toe afgewisseld met uitzicht op een zandverstuiving.
Het Groene woud was het natuurgebied dat de Loonse en Drunense Duinen bijna naadloos verbond met de Kampina. Heel fijn fietsen allemaal, een mooie mix van verharde en onverharde paden. Uiteindelijk liet ik de Kampina achter me, en kwam ik weer in wat meer landbouwgebied terecht, waar de boeren duidelijk hun centen bij elkaar harken met varkensstallen. Ik hoef voorlopig even geen speklappen meer vanwege die stank die daar hangt!
In de buurt van Esbeek ging het via Landgoed de Utrecht voor het eerst die dag de grens over, België in. Via het stadje Poppel (overigens zo goed als uitgestorven) kwam ik uiteindelijk weer in NEderland, in de buurt van Baarle, met zijn vele Belgische enclaves. Hier had ik op enig moment geen idee meer in welk land in fietste. Het was maar goed dat de huizen naast hun huisnummer een Belgisch en Nederlands vlaggetje hadden. Ik moet eerlijk bekennen dat hier verder ook geen logica in leek te zitten, ik had het idee dat het nog lukraak was. Later las ik op wikipedia dat de ‘enclave-kwestie van Baarle’ nogal ‘complex’ is 😉
In Baarle heb ik nog even een lokale supermarkt geplunderd, en een substantieel deel daarvan gelijk alweer naar binnen gewerkt op een bankje. Er begon zich namelijk een hongerig gevoel te manifesteren, dus daar moest aan gewerkt worden. Hierna ging het via Ulicoten (wie kent het niet!) en weer een klein stukje Belgie uiteindelijk richting de camping in Chaam, Natuurkampeerterrein ’t Beekdal; waar ik in 2020 tijdens mijn allereerste fietstocht ooit ook al stond. Verschil nu was wel dat het aanzienlijk rustiger was, en ik een prachtige plek met uitzicht op de velden kon uitkiezen 🙂
Dag 3: Chaam –> Alblasserdam (91km)
De derde en laatste dag van mijn korte Brabantse trip begon weer erg goed; namelijk met een stukje door de bossen van de Strijbeekse Heide. Na het verlaten van deze bossen kwam ik bij het riviertje de Mark, dat ik een poosje zig-zaggend bleef volgen. Ze hebben hier langs het water een prachtig fietspad aangelegd, dat bijna letterlijk de loop van de Mark blijft volgen, met als gevolg dat je nogal veel slingert 🙂
Even voor het plaatsje Meer liet ik het riviertje weer achter me, en moest ik via een stevig viaduct de A16/E19 over; en hierna was het definitief Nederland dat de klok sloeg. Leukste stukje was nog het stuk door natuurgebied Pannenhoef, maar dat was dusdanig kort dat het geen naam mocht hebben. Het meest interessante stuk zat er op; en ik kwam langzaamaan weer in typische westbrabantse landbouwgebieden in bekend terrein. Vanaf Zevenbergen tot aan de Moerdijk en langs Dordrecht was al helemaal bekend terrein, en dat ging letterlijk op de automatische piloot.
| Dag | Van | Naar | Kilometer |
|---|---|---|---|
| Vrijdag | Alblasserdam | Nederhemert-zuid | 69 |
| Zaterdag | Nederhemert-zuid | Chaam | 103 |
| Zondag | Chaam | Alblasserdam | 91 |
