Washington DC en Baltimore

Zoals reeds in het vorige verhaaltje beschreven, gingen we na ons verblijf in Atlantic City weer kamperen, ditmaal in het plaatsje Lothian in Maryland. Vanuit hier wilden we onder andere Washington DC en Baltimore bezoeken.

We hadden in totaal 6 nachten geboekt op de camping, aangezien we verwachtten wel redelijk veel te kunnen doen in de buurt van deze 2 grote steden.

De eerste avond hebben we ons eerste kampvuur van deze vakantie gestookt. Als je op zoveel campings staat waar het mag en kan dan moet je het uiteindelijk gewoon een keer doen natuurlijk:

Op zaterdag 10 mei besloten we als eerste om naar Washington te gaan. We hadden uitgezocht dat het verreweg het handist en goedkoopst en makkelijkst zou zijn om de auto bij een metrostation neer te zetten en vanuit daar met de metro naar het centrum van DC te gaan.

Dit was op zich prima te doen, de rit naar de metro duurde hooguit 20 minuten, en de rit met de metro zelf was ook ongeveer 20 minuten. Prima te doen dus. De grootste uitdaging hadden we nog aan het ‘verkrijgen’ van een Chip-kaart waarmee we met de metro kunnen. Aangezien wij een kaartsoort wilden hebben die alleen maar uit 1 type automaat kwam, hebben we nogal wat minpuntjes gevonden die zelfs de grootste klagers over de Nederlandse OV-chipkaart versteld zullen doen staan:

1 – De kaartsoort die wij wilden hebben was alleen maar uit een bepaad soort automaat verkrijgbaar. Dit is op zich niet zo erg, ware het niet dat ze in een hoek vlak achter de deur stonden verstopt.

2 – Zowel Marcha als mijn creditcard werden niet geaccepteerd. Bovendien reageerden de creditcards bij verschillende keren proberen totaal anders op de 2 beschikbare automaten. Gevalletje verkeerd getest?

3 – Een andere optie was cash betalen. Klein probleempje hierbij is dat de automaat geen wisselgeld teruggeeft. Als je echter alleen biljetten van 20 dollar hebt, mag je kiezen: 20 dollar betalen en 10 dollar kwijt zijn, of je biljet wisselen voor 2 van 10. Alleen waar ga je wisselen? Officieel mogen de mensen van de metro namelijk niet wisselen…..

4 – Om het probleem van niet werkende creditcards op te vangen hebben ze speciaal naast de automaten ook een pinautomaat neergezet. Probleem hiermee is: ze geven alleen maar briefjes van 20 uit. Erg goed over nagedacht dus! Ga terug naar 3 😉

Uiteindelijk was het echter toch gelukt om twee van zulke OV-chipkaarts te krijgen, en het reizen zelf met deze dingen is best goed te doen. Scheelt iig een hoop losse kaartjes kopen.

 

Eenmaal in Washington zelf besloten we naar het Smithsonian Air and Space museum te gaan. Dit is een gratis museum in het centrum van Washington dat over de lucht- en ruimtevaart gaat. Het vliegtuigengedeelte was wat minder interessante, maar het ruimtevaart gebeuren was erg leuk, met als uitschieter de panoramafoto’s van Mars genomen door de verkenningsvoertuigen die daar rondgereden hebben. Enige minpuntje van deze dag was de gigantische drukte. Het feit dat het een regenachtige dag was en dat het museum gratis is zal hierbij meegespeeld hebben, maar het was op een gegeven moment bijna niet leuk meer.

De volgende dag was er een om wat meer relaxed te doen. Nou ja, relaxed… we besloten te gaan discgolven. We hadden namelijk een parcours gevonden op niet al te grote afstand van de camping, dus deze moesten we natuurlijk gaan testen. Bij aankomst bleek dit een erg leuk parcours en ook niet al te moeilijk met te veel water of bosjes. De vele boomstammen leverden soms echter wel gewoon een probleem op…

’s Avonds is Marcel nog even wezen fotograferen op de National Mall in Washington. Dit leverde weer erg mooie plaatjes op van onder andere Ome Abe in het blauwe uurtje…

Abe Lincoln Memorial

De Maandag besloten we naar Baltimore gaan. We waren onderweg naar Philadelphia al een keer door de binnenstad van Baltimore gereden om tol te vermijden en toen zag het er al erg gezellig uit. En dit bleek inderdaad zo te zijn. We hebben het gedeelte rond de Inner Harbor bezocht, een touristisch gebiedje rondom de haven met een hoop restaurantjes, bootjes, museumpjes, winkeltjes etc. Samen met het mooie weer en de gezellige drukte maakte dit tot een erg geslaagde dag.

We hadden op internet ook gelezen dat er in Baltimore hele grote vogels te zien zijn, een soort musachtigen. De vogels schenen wel spectaculair te zijn qua kleur en gedrag, dus die wilden we natuurlijk eens proberen te spotten. Helaas hebben we ze niet kunnen vinden, maar we hebben wel een nest van ze gevonden…

De dinsdag was weer een dag om te discgolven. We hadden een mooie dag uitgekozen om dit te gaan doen, want het was gelijk de warmste dag die we sinds onze aankomst in Amerika hebben meegemaakt. Het was 92 graden Fahrenheit, oftewel 33, nog iets graden celsius. Door de vele schaduw op het discgold parcours was het echter nog best goed bij te houden. Enige minpuntje was wel dat Marcel halverwege de dag zijn disc in een modderpoel besloot te gooien. Die waren we dus gelijk kwijt helaas. Gelukkig zat er op een paar minuutjes rijden een winkeltje dat discen verkocht; dus dat was wel een geluk bij een ongeluk.

Op Woensdag besloten we nog een keertje naar Washington te gaan. Eerste plan was om een vlindertuin te gaan bezoeken. Bij aankomst bleek deze tuin echter buiten te zijn, en door het grauwe frisse weer was er geen vlinder te zien. Niet echt iets wat je verwacht, maar jammer maar helaas. Hierna besloten we maar naar het Smithsonian Natural museum te gaan. Nog zo’n gratis museum dat gigantisch druk was, bijna nog drukker dan het vorige museum op zaterdag. Enige verschil was dat het nu vooral kinderen waren.

Dit museum bevatte eigenlijk een heleboel onderdelen; van een afdeling met opgezette dieren (voor mensen die nog niet naar de dierentuin mogen?) tot dinosaurussen en mineralen en vulkanen. Het stuk over vulkanen en mineralen sprak ons het meeste aan en daar hebben we dus de meeste tijd doorgebracht. Het blijft fascinerend om te zien hoe de tand des tijds zulke mooie steentjes kan maken: