De vallei van de Lesse en Dinant aan de Maas

Afgelopen Zaterdag ben ik naar Wallonië gereden, om precies te zijn naar de rivier de Lesse in de buurt van het plaatsje Dinant. Hier ben ik een wandeling gaan maken door de vallei van de Lesse, ik had namelijk weer eens zin om een wandeling te maken met wat meer klimwerk dan wat je in Zuid-Holland doorgaans in de benen krijgt.

Ik had de wandeltocht gevonden via de website www.Wallonia.be, waar ook een brochure in PDF formaat stond met allemaal wandelingen in Wallonië. Een erg mooie brochure vond ik zelf, dus ik heb hem gewoon bewaard en er voor afgelopen zaterdag dus ook één uitgekozen. Het werd de wandeling genaamd ’twee kastelen’; welke door de vallei van de Lesse zou leiden en langs een tweetal kastelen: Chateau Walzin en Chateau Vêves.

Ik had besloten om pas in de middag te gaan starten, omdat ik ’s avonds ook nog een fotografierondje in het plaatsje Dinant wilde gaan doen. Deze plaats is best mooi gelegen aan de rivier de Maas, waar de Lesse ook in uitmondt. Maar voor het zover was, moest ik eerst de ruim 15 kilometer van de wandeling lopen.

De wandeling was helaas wel wat minder spectaculair dan ik gehoopt had. Het eerste stuk vanaf het station bij Gendron-Celles waar ik geparkeerd had was een redelijk vlak geasfalteerd pad langs de Lesse, maar je hebt er geen zicht op de rivier. Er zit namelijk nog een stel dichte bomen tussen de rivier en het pad. Uiteindelijk steek je een tweetal bruggen over en wordt het pad wat avontuurlijker en natuurlijker. Nu wordt het ook leuker, maar nog steeds niet echt stijl. Nadat je op een gegeven moment bij het piepkleine plaatsje Chaleux bent gepasseerd gaat het wel straf omhoog. Helaas liep ik hier ook niet goed op te letten: ik had namelijk eerst links gemoeten om bij het kasteel Walzin te komen. Helaas had ik dit dus gemist, voor mij werd het dus een kasteel minder.

Na een poosje flink klimmen, wat me overigens best goed afging, kwam ik uiteindelijk bovenop een heuvelkamp met aan allebei de kanten van het bospad een steile helling naar beneden. Het is dat de heuvel bebost liep, anders had ik waarschijnlijk een prachtig uitzicht gehad. Na een poosje bovenop de richel gelopen te hebben kwam ik bij een uitzichtpunt, waar ik een best mooi uitzicht had over het dorpje waar ik net doorheen was gekomen: Chaleux. Ook de Lesse was goed te zien, evenals een mooie rotsformatie en natuurlijk andere heuvels in de verte.

Na even gegeten te hebben en van het uitzicht genoten besloot ik weer verder te gaan. Het pad voerde door een afwisseling van open boerenland, bossen en de straten van Gendron tot bij het kasteel van Vêves. Dit kasteel lag helaas niet echt supermooi gelegen, dus ik heb er geen al te spectaculaire foto’s van die ik wil delen. Na de tocht weer vervolgt te hebben ging het via Gendron weer door het bos. Hierbij kwam ik ook door een soort wandelpad in een tunnel van struiken, die helaas wel heel erg laag waren. Ze hadden geen rekening gehouden met de gemiddelde boerenhollander, dus ik liep gebukt en ook zigzaggend om de struiken te vermijden. Ik wilde natuurlijk niet geconfronteerd worden met teken, die hier in de regio veel voor schijnen te komen.

Na uiteindelijk bijna 14 kilometer gelopen te hebben (ruim een kilometer minder dan verwacht omdat ik het stuk naar kasteel Walzin gemist had) kwam ik terug bij m’n auto bij het station van Gendron. Hier nog even wat gegeten en gedronken, en toen was het tijd om richting Dinant te gaan. Het was immers alweer tegen zessen, en de zon ging tegen negenen onder.

Ik besloot eerst om naar de Citadelle te rijden, een soort fort dat bovenop een rots ligt en uitkijkt over Dinant en de Maas. Helaas bleek deze gesloten te zijn, en ook de uitkijkpunten waren gesloten. Ik ging dus alsnog naar beneden, waar ik een parkeerplaats zocht bij het station van Dinant.

Aangezien het plaatsje niet al te groot is, en ik de omgeving van de Maas het meest interessant vond ben ik niet echt ver geweest. Ik heb geloof ik alleen maar foto’s genomen vanaf de omgeving van de brug over de Maas. In eerste instantie voor zonsondergang, toen tijdens en uiteindelijk erna in het blauwe uur. Moet wel zeggen dat de zonsondergang best tegenviel door de bewolking, maar gelukkig zat er best veel structuur en dynamiek in de lucht. Dit bood echter ook weer mogelijkheden.

 

Overigens is Dinant ook de geboorteplaats van de uitvinder van de saxofoon: Adolphe Sax. Dit is in het stadje te merken ook, zo zijn er diverse standbeelden van hem te vinden, en op de brug over de Maas staan een flink aantal uit de kluiten gewassen saxofoons. Best leuk om te zien!

Al met al was het een geslaagde dag met weer flink wat wandelkilometers in de benen en weer een flink gevulde camerakaartje.