Wilde hyacinten

In België, even ten zuiden van Brussel vlak langs de snelweg E19, ligt het plaatsje Halle met daarbij een prachtig bos genaamd het Hallerbos. Dit bos is vooral bekend vanwege de zeer grote hoeveelheid wilde boshyacinten die hier in de periode half april tot half mei een prachtig blauwpaars tapijtje vormen op de bosbodem.

Al een aantal jaar wil ik graag eens afreizen naar dit bos om deze bloemenpracht met eigen ogen te bewonderen; en afgelopen eerste paasdag was het zover en reed ik rond een uurtje of vijf in de vroege ochtend weg uit Alblasserdam richting Halle.

Van te voren had ik al een poosje de website www.hallerbos.be in de gaten gehouden. Hier wordt in deze periode van het jaar namelijk middels een blog de stand van de bloemen bijgehouden. Best nuttig bij het plannen van een bezoek, zeker als je van wat verder weg moet komen. Ook vind je er veel handige bezoekersinformatie over onder andere bereikbaarheid met het OV of de auto, parkeren en wandelroutes. Ik had van te voren ook een GPS-track gedownload van een route die ik wilde gaan lopen, van ongeveer 8 kilometer.

Na een voorspoedige rit kwam ik rond kwart voor zeven aan op de parkeerplaats P1 van het bos (er zijn er een stuk of 10, zo populair is het bos!). Bij aankomst was ik niet eens de eerste, er stond al een andere auto en dan was de zon nog niet eens op. Na aankomst heb ik snel mijn spullen uit de auto gepakt en ben het bos in gegaan. Het eerste stukje ging nog door een soort van geul, waarna ik al snel na een bocht de eerste veldjes met wilde hyacinten zag liggen. Sterker nog, nog voor de bocht rook ik ze al: het rook in het bos zeer sterk naar bloemen.

Het bos is redelijk heuvelachtig, dat varieert van een hoogte van plusminus 100 meter tot 130 meter. Als je de uitgezette wandelpaden volgt, dan zal je dus af en toe een klim of daling tegenkomen, maar echt steil of echt lang zijn ze nooit. De eerste lange steiging die ik tegenkwam leverde ook gelijk een prachtig uitzicht op toen ik bovenkwam: nog veel meer bloementapijt dan wat ik eerder al gezien had.

Rustig wandelend ging ik mijn weg door het bos, waarbij ik zo’n beetje foto’s heb gemaakt met alle lenzen die ik bij mij had: van ultra groothoek tot macro:

Tijdens het wandelen merkte ik wel dat het steeds drukker werd. Op een gegeven moment kwam ik een boswachter tegen die vertelde dat er in de loop van de middag en op tweede paasdag tienduizenden mensen verwacht werden en dat er daarom strikt gecontroleerd werd op het op de paden blijven van de wandelaars, fietsers en ruiters. Je deelt het bos namelijk met hun, en het is zonde als de mooie bloemen kapot gaan door de grote mensendruk.

Al met al ben ik toch een  uurtje of 4 aan de wandel geweest, ondertussen rustig verder fotograferend. Op een gegeven moment werd het licht ook wat minder mooi en vlakker van kleur, dus heb de camera wel opgeborgen maar al met al had ik toch een flink gevuld geheugenkaartje.

In totaal heb ik toch een ruim 14 kilometer door het bos gewandeld, ruim 6 kilometer meer dan verwacht. Niet zo heel gek natuurlijk, vanwege alle uitstapjes die ik gemaakt heb voor de perfecte foto 😉

Voor de liefhebbers, zie hieronder de gelopen wandelroute. Start- en eindpunt was parkeerplaats P1 🙂