Klosterroute rondom Monschau

Omdat ik vorige week nieuwe bergwandelschoenen heb aangeschaft, en omdat er binnenkort een trip naar Zwitserland op het programma staat om te gaan bergwandelen, besloot ik om dit weekend te gaan wandelen in de Eifel. Dit om enerzijds mijn schoenen een beetje in te lopen, en anderzijds ook om gelijk weer wat hoogtemeters in de benen te krijgen. Ik heb vorige week al een paar keer een rondje door Alblasserdam gewandeld met de schoenen, maar dat is naar mijn mening geen inlopen omdat 97,9837% van de wandelpaden hier gewoon geasfalteerd is en alles zo vlak is als een biljartlaken. Daarom besloot ik naar de Eifel te gaan om in de buurt van Monschau een wandeling te gaan maken om de schoenen EN de benen te testen.

Zowel de (Noordelijke) Duitse Eifel als de Belgische Ardennen zijn vanuit mijn woonplaats prima te bereiken binnen een fatsoenlijke rijtijd voor een dagtocht. Omdat ik zin had om met wat Deutsche grundlichkeit te wandelen in plaats van het soms chaotische van de Belgische Ardennen, besloot ik richting Duitsland te gaan. Ik had eerst het plan opgevat om de eerste etappe van de Eifelsteig te lopen, die loopt van Aken-Kornelimunster naar Roetgen, maar ik kwam erachter dat de bussen in die regio 1x in de 2 uur rijden. En dat vind ik toch te omslachtig zo voor een dagje wandelen.

Omdat ik een paar jaar terug al eens was wezen fotograferen in Monschau en de omgeving hier een goede indruk op mij had achtergelaten, besloot ik op zoek te gaan naar wandelroutes in de buurt van deze mooie stad. Ik herinnerde me opeens dat ik ook op de site van de Eifelsteig een aantal Partnerwegen had zien staan, en besloot te kijken of hier wat bij zat. Dit was inderdaad het geval, het werd de Klosterroute. Deze route loopt met een groot rondje van +- 22 kilometer om Monschau heen via het Perlbachermeer en Kloster Reichenstein.

Deze route werd het dus, en dus ging vanmorgen om 6 uur de wekker, waarna ik na gedouched en ontbeten te hebben tegen kwart voor zeven wegreed uit Alblasserdam richting de A15 en A2. Na een kleine 2,5 uur rijden kwam ik eindelijk in Monschau aan, waar ik een dagkaart kocht voor de parkeergarage, en na de schoenen aangetrokken te hebben en de tas omgedaan te hebben gelijk op pad ging.

Gelijk na de parkeerplaats verlaten te hebben ging het redelijk steil omhoog richting de Teufelsley. Je loopt door een rotsachtig bos met allemaal rotsblokken en met bosbedekte zijkanten. Erg mooi wandelen, al is het wel opletten. Door de mist en regen van gisteren en vanmorgen waren de stenen en boomwortels best glibberig geworden.

 

Na aankomst bij de Teufelsley ging het pad wat minder steil, en uiteindelijk ook weer wat naar beneden. Na een poosje door het bos gelopen te hebben kwam het pad uit bij wat graasvelden bovenop een heuvel. Je liep nu een poosje daaroverheen, lekker in het zonnetje. Dat was zeker niet erg, dat houdt de variatie er namelijk wel in!

 

Het lopen door deze velden duurde echter niet lang, en het pad verdween weer het bos in. Nu kwam je echter bij het Perlbacher stuwmeer. Dit vond ik echter een beetje tegenvallen, omdat je eigenlijk alleen bij de stuwdam uitzicht op het meer had. Verder liep het pad er eigenlijk vooral hoog boven, met een hoop bomen die het uitzicht tegenhielden.

 

Het pad loopt met een grote U-vorm om het meer heen, eerst weg van Monschau en uitendelijk om het meer heen weer naar Monschau toe. Hemelsbreed lijkt het of je weer teruggaat, maar je bent dan nog niet eens op de helft van de 22 kilometer lange wandelroute. Laat je hier dus niet foppen 😉

Na een erg lang stuk over een bosweg, waar ik ook even heb zitten lunchen, kwam het pad uiteindelijk langs wat boerderijen. Dit leverde weer andere uitzichten op. Na deze boerderijen ging het pad parallel aan het riviertje de Rur lopen, hoog bovenin het Rurtal. Op een gegeven moment had je uitzicht op het Reichenstein-Klooster, wat volgens mij de reden is dat het pad zo heet. Ik vond het een beetje tegenvallen, want dit was de enige keer dat ik het klooster zag en dan nog niet eens echt goed…

Na wederom een soort U-bocht, kwam het pad uit aan de andere kant van het Rurtal en ging het weer een flink stuk langs het dal. Hier liep het pad helaas een flink stuk over een gedeeld wandel/fietspad dat volledig geasfalteerd was. Dit vond ik echter wat minder fijn lopen, omdat je constant van je sokken werd gereden door voorbijcrossende wielrenners. Later kwam ik erachter dat dit geasfalteerde stuk tot de zogenaamde ‘Vennbahnweg’ behoorde; een fietspad dat was aangelegd op een oud spoortrace. Grappige is dat een deel van dit pad aan België toebehoort, omdat het voormalige spoortraject als herstelbetaling aan België was gegeven als vergoeding na de eerste wereldoorlog. Dat was dan weer wel interessant om te lezen.

Toen op een gegeven moment het wandelpad weer het bos inging, ging het gelijk helemaal naar beneden naar de rivier. Daar liep het pad op hooguit een paar meter van het water af, en dit was te merken ook. Het pad was her en der best flink modderig met flinke plassen. Ik moest af en toe van het pad afwijken om niet teveel door de diepe modder te hoeven banjeren. Al met al was dit dan wel weer een hoogtepunt van de wandeling, ik vond de rivier best mooi hier.

Uiteindelijk liep het pad weer weg van de rivier, en ging weer steil omhoog. Hier kwam je uiteindelijk bij een groot kruis en uitkijkpunt. Dit gaf best wel een mooi uitzicht.

Na dit uitkijkpunt ging het wandelpad weer in een ruk naar beneden, waarna ik in Monschau uitkwam vlakbij de parkeerplaats waar ik de auto had geparkeerd. Aangezien ik een paar jaar terug Monschau al helemaal verkend had, en aangezien het stervensdruk was, besloot ik de laatste kilometer door de stad over te slaan en gelijk naar de auto te gaan. Hier heb ik snel andere schoenen aangetrokken en ben weer richting huis gegaan.

Al met al was het een geslaagde wandeldag geweest, en ik heb geen moment last gehad van mijn schoenen. Verder kan ik iedereen de Klosterroute aanraden, het is een prachtige wandelroute met erg veel variatie. Tevens is hij uitstekend gemarkeerd met duidelijke logo’s die geen moment twijfel zaaien over welke kant je op moet.

Aanwandelpaden ontbreekt het sowieso niet in de omgeving van Monschau. Om de zoveel tijd kwam je een paal tegen met daarop meer dan 10 verschillende wandelroutes. En mijn gevoel zegt dat deze allemaal even goed gemarkeerd zijn.