Rondje Rhoon en grienden langs de Oude Maas

 

Afgelopen weekend ging ik weer eens wandelen in een min of meer bekend gebied voor mij: het plaatsje Rhoon met zijn mooie kasteel en de nabijgelegen Rhoonse grienden vlak langs de Oude Maas.

Het kasteel van Rhoon heb ik al een paar keer eerder bezocht: één keer ’s morgens en één keer ’s avonds tijdens het blauwe uur. Aangezien het weer herfst is, en ik daar in de buurt wilde gaan wandelen besloot ik 1 + 1 op te tellen en 2 te maken 😉

Zo ging ik dus afgelopen zondag rond een uur of half acht op pad richting Rhoon, waar ik net na zonsopgang aankwam. Als je bij het kasteel aankomt heb je met zonsopgang helaas niet het mooiste standpunt omdat de zon van achteren komt, maar als er indrukwekkende luchten te zien zijn; dan kunnen deze schitterende kleuren krijgen. Dit geluk had ik dus ook, en zo was ik toch nog een half uurtje bezig om wat plaatjes te schieten.

Achter het kasteel ligt ook nog een kasteelgaard, die was mooi met herfstkleuren voorzien wat ook nog wat mooie plaatjes opleverde.

Dit stukje achter het kasteel is redelijk kort, en hierna besloot ik weer richting de auto te lopen om mijn statief te dumpen waarna ik de wandelroute zou vervolgen richting de oude maas.

De route die ik had uitgekozen was een zogenaamde ‘Groene Wissel’, die het plaatsje Rhoon combineert met het kasteel en de Rhoonse Grienden langs de Oude Maas.

Het plaatsje Rhoon vond ik zelf helaas wat minder spectaculair, het lijkt iets te veel op 1000 andere gemeenten in Nederland. Het werd pas na een paar kilometer mooi, bij betreden van de Rhoonse grienden.

De Rhoonse grienden zijn een oude traditioneel landschap in de Zuid-Hollandse rivierdelta waar vooral knotwilgen groeien. In vroeger dagen werden deze wilgen elk jaar gekortwiekt zodat de wilgentakken gebruikt konden worden in bijvoorbeeld manden. Tegenwoordig wordt dit niet zo heel veel meer gedaan, en wordt de natuur de natuur gelaten. Vooral in het gedeelte ‘Klein Profijt’ is dit goed te zien, want hier zie je heel veel omgevallen bomen liggen. En er schijnen ook bevers te zitten, dus die zullen ook wel een handje hebben geholpen.

 

 

Na de grienden uiteindelijk verlaten te hebben gaat het via een lange rechte weg door de polders weer terug richting Rhoon. Dit stuk vond ik wat saaier, maar dat heeft misschien ook te maken met het feit dat de akkers brak lagen en er niks stond. Wellicht is het interessanter als het wat groeit.

Al met was het best een fijne route om te lopen, met als hoogtepunt de Rhoonse Grienden en Klein Profijt. Vooral in de laatste ga ik zeker nog eens terugkeren voor wat landschaps- en natuurfoto’s. Het is een erg fotogeniek gebied.