Route 1 van de Mullerthal Trail

Zaterdag: Echternach –> Born

Omdat ik volgende week ga starten met de West Highland Way in de Schotse Hooglanden, ging ik afgelopen weekend een tweedaagse trainingstocht lopen in Luxemburg met volle bepakking. Dit om enerzijds mijn lijf weer iets te laten wennen aan het lopen in heuvelachtig terrein, en anderzijds om dit te doen met een zware rugzak op de rug.

Zodoende ging ik dus afgelopen zaterdagochtend met de auto op pad, en kwam tegen een uur of één in de middag aan in het plaatsje Echternach, aan de rivier de Sure. Echternach was een oude bekende van me, want hier heb ik eerder dit jaar ook Route 2 van de Mullerthal trail gestart en geëindigd.

Helaas bleek er in Echternach een feestje te zijn, waardoor het zeer lastig was om een parkeerplaats te vinden. Niet alleen waren de gratis parkeerplaatsen bij het busstation allemaal bezet, ook waren de betaald-parkeren plekken op andere plaatsen in de stad allemaal slechts voor parkeren van maximaal 4 uur bedoeld. Gelukkig vond ik na een half uurtje zoeken toch nog een parking in een woonwijk vlak buiten het centrum met gratis (en genoeg!) parkeerplekken.

Na uiteindelijk de wandelschoenen aangedaan te hebben en de tas opgehangen te hebben ging ik aan de wandel. Eerst nog door de stad zelf, die eigenlijk toch nog verrassend groot is. Ik liep tot aan het meer van Echternach eigenlijk continue door de bebouwing. Eenmaal bij het meer aangekomen dook de route gelukkig snel het bos in en ging vlot omhoog.

Het eerste stuk ging het pad best wel steil omhoog, waarbij je je hoogte boven zeeniveau binnen no-time verdubbelt richting ruim 360 meter boven NAP. Gelukkig stond er ‘boven’ en prima picknicktafel op mij te wachten om gebruikt te worden 😉

Na het weer vervolgen van het pad en alsmaar klimmend tot 420 meter boven NAP, kwam ik uiteindelijk nog vrij snel aan in het dorpje Herborn, wat eigenlijk gewoon uitgestorven was. Ik was er ook weer snel doorheen, en nu ging het via de open velden richting het volgende dorpje op de route: Mompach. Dit dorpje was nog kleiner en nog uitgestorvener, en hier was ik dan nog sneller doorheen.

Ook na het verlaten van Mompach ging het nog steeds door de open velden, en ik begon nu toch wel de warme zomerse hitte te voelen. Ik denk dat het toch hoog in de 20 graden was, en dat ga je voelen zo in het open veld en dan steeds op en neer wandelend. Gelukkig had ik water bij me.

Het was nu ook het punt dat ik voor het eerst op de Mullerthal trail verkeerd liep. Ik weet niet of er een markering ontbrak, of dat ik hem faliekant over het hoofd had gezien, maar ik was opeens bij het einde van een pad en kwam in een weiland uit. Omdat ik vergeten was om de GPS-track op mijn Garmin eTrex 30x te zetten moest ik op basis van de OpenStreetMap hierop mijn weg terug zien te vinden. Dit ging gelukkig een stuk beter dan op basis van het kaartje in mijn wandelgidsje, want daar heb je letterlijk niks aan. Al met al heb ik hierdoor nog wel wat extra kilometers gemaakt ook.

Door deze kleine tegenslag, en door het inmiddels toch wel warme weer, zat ik er ook wel een beetje doorheen. Gelukkig was het niet heel ver meer naar de camping die ik op het oog had: de Camping Officiel in Born, aan de Sauer. Na een laatste stukje door het bos, wat er ondertussen wel wat wilder en avontuurlijker uitzag dan het bos vlak buiten Echternach, kwam ik bij de rand van Born. Hier ging het met een lange rechte weg naar beneden, richting het niveau van de rivier. Hier had ik de camping snel gevonden, en bij aankomst bleek al snel dat de camping nog genoeg plek had. Wel opvallen was dat er in totaal slechts 2 tentjes stonden, ik viel dus duidelijk uit de toon tussen de witte dozen. Gelukkig was er plek genoeg om iedereen zijn ruimte te gunnen, en ik voelde me dus absoluut niet ingesloten.

 

Zondag: Born –> Echternach

De volgende ochtend was ik na een niet al te goede nachtrust vanwege de spierpijn al om 9 uur vertrokken van de camping, omdat ik vandaag weer een redelijk lange wandeldag verwachtte en ook weer niet al te laat terug wilde zijn in Echternach. Na eerst weer steil omhoog de helling te zijn opgegaan, kwam ik weer in het zelfde mooie bos als gisteren op het einde van de dag. Ook kwam ik langs een aantal mooie steile rotswanden, die je op één van de andere lussen van de Mullerthal trail continue tegenkomt, namelijk op route 2.

Na onderweg de de Girsterbach en de dorpjes Girsterklaus en Rosport te zijn gepasseerd kwam de route door het (wat mij betreft) landschappelijk mooiste deel van de route: langs de smalle kloof Alkummer en de rotsformaties Roudeschlëff en Veitcheslay. Erg mooi om doorheen te lopen, en ik was blij dat dit op het einde van de route ligt en niet aan het begin. Het mooiste moet je voor het laatste bewaren toch 😉

Zodra ik op een gegeven moment af ging dalen, en de route over een geasfalteerd fietspad langs de Sure ging lopen wist ik dat het einde in zicht was. Dit klopte inderdaad, en het duurde ook geen half uur meer voor ik uiteindelijk tegen twee uur bij de auto was. Het vinden van de auto was nog wel even een kleine uitdaging, want ik wist uiteraard niet meer precies waar de parking was waar ik geparkeerd had. Lekker handig 😉