Mooie rondwandeling rond het riviertje de Rur bij Monschau

Na de afgelopen week ruim 80 kilometer gelopen te hebben in het platte Nederland (Floris V-pad), was ik inmiddels toe aan ergens lopen met wat meer hoogtemeters. Ik heb dus mijn wandelgids voor de Duitse Eifel erbij gepakt, en vond hierin een mooie wandeling van plusminus 16 kilometer vlak buiten Monschau. De route zou onder andere deels door het dal van het riviertje de Rur lopen, dat even verderop ook door Monschau zelf loopt en een stuk verderop in Nederland in de Maas uitmondt, nabij Roermond. Voordat het riviertje bij de Nederland de grens over gaat, vormt het in het Nationaal park Eifel eerst nog een groot stuwmeer, gevormd door een aantal stuwdammen. Dit meer voorziet onder andere in de drinkwaterbehoeften van de grote stad Aken.

Naast het willen lopen in terrein met wat grotere hoogteverschillen dan in de Hollandse polders, wilde ik ook graag op pad met mijn tijdens black-friday aangeschafte trekkingrugzak. Deze had ik gekocht omdat mijn oude tas te klein is voor wat ik er mee wil, en hij zit ook niet lekker op wat langere tochten. Voor backpacken waar je hem niet de hele dag op hebt is het prima, maar een hele dag met dat ding lopen vond ik niet echt prettig. Vandaar dat ik een gloednieuwe Osprey Aether AG 70 heb gekocht, en daar ging ik dus gisteren voor het eerst mee op pad. Ik had hem zo goed en zo kwaad als het ging al gevuld met onder andere wat kampeerspullen en ander spul, totdat hij uiteindelijk een gewicht had van +- 15 kilo.

Na aankomst in Monschau heb ik deze geparkeerd op de wandelparkeerplaats Dreistegen, dat iets buiten Monschau aan de B258 ligt. In tegenstelling tot de parkeerplaatsen bij de Altstadt van Monschau is het hier wel gratis parkeren, maar houd er rekening mee dat dit vooral voor wandelaars bedoeld is, en de plek is dus beperkt.

Zodra de wandelschoenen aan waren, rugzak op de rug en auto afgesloten ging ik gelijk op pad om op zoek te gaan naar routewijzer nummer 55. Dit zou ik het eerste stuk moeten volgen volgens mijn gidsje. De route ging gelijk na het oversteken van de Rur al gelijk omhoog een steile helling op. Dit was gelijk al een mooi pad om te beginnen, en niet al te ingewikkeld om te belopen.

Na een kleine kilometer kwam ik een nieuwe wegwijzer tegen: die van de Klosterroute. Die moest ik nu volgen volgens de gids. Helaas ging ik hier al gelijk de verkeerde kant op, aangezien de omschrijving in mijn gidsje niet helemaal duidelijk was. Gelukkig zag het landschap er goed uit, en besloot ik het pad toch verder te volgen. Na uiteindelijk uitgeklommen te zijn, kwam het pad uit op een soort hoogvlakte met allemaal golvende weilanden, afgescheiden door rijen kale hoge bomen.

Omdat ik op mijn GPS-device had gezien dat ik nu vooral WEG liep van mijn oorspronkelijke route, besloot ik op een gegeven moment de Klosterroute te verlaten, en routewijzer nummer 100 te gaan volgen, weer richting mijn oorspronkelijke route. Na een paar kilometer wandelen door de velden (overigens mooie vergezichten!) kwam ik weer op de oorspronkelijke route uit, parallel aan de Rur maar dan hoger,  en toen begon het me opeens weer te dagen. Ik zag op een gegeven moment namelijk rechts van mij het klooster Reichenstein en toen besefte ik dat ik hier anderhalf jaar geleden ook had gelopen, toen ik jawel: de Klosterroute aan het lopen was. Het leek er dus op dat ik vandaag stukken zou lopen die ik al eens eerder had gelopen, al herkende ik ze niet zo heel goed. Doordat dat aan het einde van de zomer was, is het landschap nu dus duidelijk beduidend anders.

Ik volgde nu de route wel volgens de beschrijving tot aan het dorpje Kalterherberg. In eerste instantie nog door bos, boven de Rur, maar uiteindelijk ook weer door boerenland met vooral heel veel paarden. Omdat ik eerder al een flink stuk om was gelopen, en ik niet wist hoever, besloot ik aan het einde van Kalterherberg een stuk af te snijden omdat ik niet voor donker pas bij de auto terug wilde komen. Zodoende kwam ik via een geasfalteerd fietspad uiteindelijk bij een brug om de rivier de Rur weer over te steken. Hier dook de route weer het bos in, en het ging nu steil omhoog richting het Kreuz im Venn. Dit is eigenlijk niks meer en niks minder dan een groot christelijk kruis bovenop een bergtop. Het kruis deed mij eigenlijk vrij weinig, maar de omgeving ervan was best mooi. Er lagen best mooie rotsformaties en de bomen hadden allemaal mooi groen mos. Het viel me hier overigens ook op dat de route parallel liep met een Belgische Grande Randonnée: de GR56.

Na de top van Kreuz im Venn beklommen te hebben via een stel trapjes besloot ik weer terug te gaan naar de route. De eerste paar honderd meter volg je de weg terug in je eigen voetstappen, en dan moet je de Klosterroute en de GR56 volgen tot aan klooster Reichenstein. Hier verlaat je uiteindelijk weer de Klosterroute, en daal je snel af richting het riviertje de Rur, welke je vervolgens via een erg modderig en avontuurlijk pad blijft volgen. Dit pad is zo modderig omdat het op gelijke hoogte ligt met de rivier, en ik vermoed dat het zeker af en toe zal overstromen. Dit pad is zeker niet geschikt voor mensen die bang zijn dat hun mooie schoenen vies worden, in dat geval kan je beter het hoger gelegen geasfalteerde fietspad blijven volgen.

Na een paar kilometer de rivier gevolgd te hebben, wat overigens prachtig wandelen is, gaat het weer zeer steil omhoog richting de Ehrensteinley. Deze top had ik ook tijdens het wandelen van de Klosterroute al eens beklommen, maar dat is niet erg, want de uitzichten zijn werkelijk schitterend. Na hier even genoten te hebben van de views, ging het gelijk weer steil naar beneden. Het pad komt dan uit bij de B258, waar je gelijk rechts afslaat richting het startpunt.

Zo kwam ik na 3 uur en 45 minuten weer aan bij de auto, en kon ik eigenlijk moe maar voldaan terugkijken op de afgelopen 16 kilometer door deze prachtige omgeving. Ondanks dat ik een deel van de route al eens eerder gelopen had, vond ik vooral het stuk tussen Kreuz im Venn en de Ehrensteinley vlak langs de Rur geweldig prettig om te lopen, ondanks de vele modder en plassen.

Al met al was dus een prettige dag. Mocht je interesse hebben om de route zelf te lopen, je kan onderstaand de GPS-track gewoon downloaden en gebruiken als leidraad voor je eigen wandeling.Houd er wel rekening mee dat in natte weersomstandigheden het vrij modderig kan zijn, vooral langs de rivier. Wees ook op de steile hellingen voorzichtig met waar je je voeten plaatst, de grote stenen kunnen op glad zijn.