Driedaagse trektocht over het trekvogelpad

 

Tijdens mijn vakantie in Zwitserland begon het weer te kriebelen om weer eens met de rugzak en tent op pad te gaan om een meerdaagse wandeltocht te maken. Dat was namelijk alweer veel te lang geleden.

Het zou mijn eerste meerdaagse hike sinds afgelopen maart worden, en daarom ging ik het niet te gek maken en hield het bij een tochtje in eigen land van slechts 3 dagen.

De route die ik zou gaan lopen is een stuk over de Veluwe dat het Trekvogelpad volgt. Het plan is om te starten in Ede bij het station Ede-Wageningen en van daaruit naar het station van Brummen te wandelen.

Vrijdag: Ede –> Otterlo (19km)

Het grote voordeel van flexibele werkuren is dat ik ook op voor mij gunstige tijden kan stoppen als ik dat wil, en zo zat mijn halve werkdag er vandaag al voor 11 uur op.

Na nog even de laatste spullen gepakt te hebben en wat gegeten te hebben, ging het met de auto richting Ede. Hier deed ik langer over dan gepland omdat er toch al aardig wat files stonden. Later begreep ik dat de herfstvakantie ook begonnen was, en dat het daarom zo druk was.

De auto parkeerde ik bij een P+R bij het station en na de wandelschoenen en rugzak gepakt te hebben ging het op weg.

Helaas loopt de LAW Het Trekvogelpad niet direct langs het station, maar na een kleine 5 kilometer door het Edese bos, vrijwel parallel aan het spoor,  te hebben gewandeld vond ik de eerste rood-witte markeringen van de LAW.

Ik wilde gaan kamperen op natuurkampeerterrein Beek en Hei in Otterlo. De LAW komt hier vlak langs, en voerde me er via mooie Veluwse landschappen naartoe. Het ging in eerste instantie via de Ginkelse heide (bekend van operatie Market garden) en Planken Wambuis richting de Otterlose bossen.

Jammer genoeg voor mij begon het op een gegeven moment wel flink te regenen. Dusdanig zelfs dat ik mijn regenjas + -broek maar aantrok, en hierdoor was het eigenlijk niet eens zo heel erg. Het enige nadeel is dat je niet even lekker gaat zitten.

Wat wel een voordeel was, was dat het een groot deel van de wandeling gewoon erg stil was. De eerste mensen kwam ik pas bij Otterlo tegen. Ik denk dat deze rust ook de reden was dat ik bij een wildscherm de kans kreeg een viertal edelherten te zien. Weliswaar vanaf een flink afstand, maar ik zag ze wel 🙂

Op de camping kwam ik rond half 6 aan, en bij de receptie waren ze al aan het afsluiten. Betalen mocht de volgende dag, of ik na negen uur even langs wilde komen. Prima hoor!

Eenmaal de tent opgezet was het een kwestie van eten en bijtijds de tent in. Het was namelijk donker, pikkedonker! En eigenlijk ook gewoon fris :p

Zaterdag: otterlo –> Hoenderloo (17km)

Na vannacht slecht geslapen te hebben vanwege onder andere een beurs lijf was ik vanmorgen om half 10 alweer op pad na eerst nog afgerekend te hebben.

Als eerste ging ik bij de supermarkt in Otterlo op jacht naar wat ontbijt, want ik had niet heel veel zin om alleen te gaan teren op krentenbollen. Dan zou het sowieso een zware dag worden. 

Na de boodschappen ging het via de openbare weg richting de ingang van het Nationaal Park Hoge Veluwe, waar ik vandaag de hele dag zou doorbrengen. Helaas moet je wel betalen om erin te mogen: iets boven de 11 euro. Maar… Dan mag je wel gratis gebruik maken van de fietsen die het park beschikbaar stelt. Oh nee wacht, ik was juist bewust aan het wandelen 🙂 Om eerlijk te zijn vind ik het een beetje treurig om als thru-hiker zoveel geld te moeten betalen alleen maar om de hobby van één of andere aristocraat te financieren…

Het Trekvogelpad voerde me via afwisselende paden door het park. Veelvuldig door bossen, her en der langs een zandverstuiving met weidse uitzichten en ook langs het Kroller Moller museum en het Hubertus jachthuis.

De route voerde me ook via een aantal korte maar krachtige klimmetjes over de lage zandheuvels van het park, en ik begon daarbij en ook op de meest zanderige paden toch te merken dat mijn wandelconditie een beetje was ingekakt, en dan specifiek met rugzak…

Mijn initiële plan was om na het verlaten van het park nog door te lopen tot de omgeving van Beekbergen, wat nog +- 10km extra zou opleveren. Maar, nog voor ik het park uit was had ik al de conclusie getrokken dat dit geen goed idee zou zijn en daarom nam ik maar een camping in Hoenderloo. De camping waar ik ging staan behoort ook bij het nationaal park, en heeft ook een prachtig tentenveld waar ik niet de enige wandelaar was. Leuk om op zo’n tentenveld te staan zonder omringt te zijn met witte blokkendozen van mensen die totaal niet snappen wat je aan het doen bent 🙂

‘S-avonds rond zonsondergang ben ik nog even op zo’n witte leenfiets gestapt. Uiteraard was deze veel te klein, maar ik heb wel zwijnen gezien 🙂 Helaas was ik hierbij de camera vergeten te nemen, en daar had ik wel enigszins spijt van. De zonsondergang was namelijk best mooi…

Zondag: Hoenderloo –> Loenen (20km)

Ook vannacht was het weer erg fris, 2 graden in de tent en buiten zelfs vorst want er lag ijs op de picknicktafel naast m’n tent.

De tent was gigantisch nat, zowel van binnen als van buiten. Ik probeerde iig mijn slaapzak zo voorzichtig mogelijk in te pakken zodat die niet zeiknat werd en volgens mij lukte dat aardig. Omdat het toch mijn laatste dag was pakte ik de tent gewoon nat in. Drogen komt thuis wel weer 🙂

Na de camping verlaten te hebben ging het eerst Hoenderloo door en vervolgens gelijk het bos in. Dit bos was erg dicht, maar ik vond het niet geslaagd omdat er aan beide kanten hoge hekken stonden. Een beetje suf wat mij betreft…

Qua afwisseling was deze derde wandeldag op het Trekvogelpad de minste dag van de drie, omdat ik nu werkelijk de meeste tijd door dicht bos liep. De enige punten van variatie waren een tweetal heuveltopjes die in wat meer open landschap lagen. Wel liep ik weer grotendeels over onverharde paden, dat vond ik dan wel weer positief.

Qua lunch had ik helaas een tegenvaller. Rond twaalf uur passeerde ik een restaurant in de buurt van de snelweg A50. Ik streek neer in het warme zonnetje op het terras. Helaas wilden ze me hier geen lunch serveren omdat het opendoen van de deur te veel kou naar binnen zouden laten. Nou ja, dan niet zou ik zeggen. Een kop koffie mocht wel en tijdens het nuttigen hiervan pakte ik een krentenbol erbij om de honger te laten verdwijnen. Dit was echter niet de bedoeling, WANT ZE WAREN TEN SLOTTE NOG STEEDS EEN RESTAURANT volgens de serveerster die me sommeerde om mijn brood op te bergen. Toen braken letterlijk mijn klompen, 5 minuten ervoor wilden ze me nog geen eten serveren. HOE DAN?!?!?!?!

Maar goed, ik laat me niet lang gek maken door dit soort malloten die niet doorhebben dat ze geld aan me hadden kunnen verdienen en ik ging vrolijk verder met de tocht.

Uiteindelijk kwam ik in de buurt van Loenen, en dat was te merken ook. Je hebt hier onder andere een aantal populaire plekken zoals een aantal watervallen en het was best druk.

Na aankomst in de bebouwde kom van Loenen ging het linea recta richting de bushalte om daar bus 43 naar Dieren-station te pakken. Vanaf daar ging het met de trein terug richting Ede om de auto op te halen en op huis aan te gaan. Om eerlijk te zijn was ik blij dat het erop zat, want ik was best beurs, vooral mijn heupen waren best pijnlijk… 😮 Het was duidelijk te lang gelden…