Reisverslag zesdaagse huttentocht over de Salzburger Almenweg

Na in April en Mei ruim 2 weken in het zadel doorgebracht te hebben tijdens mijn fietstocht door de Benelux en Duitsland, werd het weer eens tijd voor een meerdaagse wandeltocht.

Deze keer wordt het een huttentocht in Oostenrijk, over de Salzburger Almenweg. Dit is een lange afstands tocht van bijna 400 kilometer door de deelstaat Salzburg.

Het is mijn eerste huttentocht ooit, mijn eerste meerdaagse wandeltocht in Oostenrijk en ook voor het eerst sinds 20 jaar dat ik een georganiseerde reis boek. Ik ben dus benieuwd… 🙂

Dag 1 & 2: veel treinen, een beetje Salzburg en naar de start…

Ik had geen zin om met de auto te gaan, dus het werd een treinreis. Een hele lang wel te verstaan, met aanzienlijke vertragingen en 2 gemiste treinen.  Lang verhaal kort: uiteindelijk kwam ik ruim 2,5 uur later dan gepland in de geboortestad van Mozart aan.

Doordat het inmiddels ruim na negenen was kwam er van het geplande verkennen van de stad ook niks meer terecht. Dit besloot ik de volgende ochtend maar te gaan doen.

Na uitgecheckt te hebben in het hotel mocht ik gelukkig mijn tas achterlaten voor een paar uur. Dat scheelde weer, hoefde ik die in ieder geval niet de hele ochtend met me mee te slepen.

Het oude centrum van Salzburg is best aangenaam om een paar uur rond te brengen, evenals de wandelpromenade langs de rivier de Salzach. Musea heb je er eveneens genoeg, maar die heb ik vakkundig genegeerd. Laat mij maar lekker buiten spelen tijdens vakanties 😉

Vlak buiten het centrum heb je ook nog de Monchberg. Hier loop je deels midden in het bos, en hier heb ik ook nog een lekker stuk gelopen om de warme zo’n te ontvluchten. Ook het ik gelunched bij de StadtAlm.

Na het middaguur had ik het wel gezien en ging ik richting het station om mijn laatste trein richting Dorfgastein te pakken. Een ritje van ruim een uur, en absoluut niet vervelend vanwege de mooie uitzichten waar ik tussendoor van kon genieten.

In Dorfgastein heb ik ingecheckt in mijn hotel, met uitzicht op de kerk en begraafplaats en daarachter de bergen. Desondanks toch een prima kamer, met balkon.

Dag 3: rondwandeling naar de Steiner Hochalm

Omdat de eerste berghut van mijn tocht plotseling was uitgevallen was er als alternatief een rondwandeling vanuit Dorfgastein toegevoegd en zou ik 2 in plaats van 1 nacht in Dorfgastein blijven.

Na ontbeten te hebben was ik om 9 uur al op pad. Eerst het dorp uit, en ik was blij dat ik een GPS track had. In de documentatie over deze rondwandeling was de routebeschrijving namelijk onduidelijk en er ontbrak een kaart. Zonder GPS track bijna niet te doen, en ik was gelukkig niet de enige die dit idee had want een groep van 4 Nederlanders uit Zoetermeer en een Zweeds stel liepen op precies dezelfde plekken verkeerd als ik.

Na uiteindelijk toch op het juiste pad te zijn terecht gekomen was het verder erg mooi hiken. De uitzichten op het dal waren prachtig, alleen was het op momenten best heftig qua zwaarte in combinatie met de warmte.

Op een hoogte van 1550 meter hoogte lag de Steiner hochalm hut, waar ik even wat gedronken heb. Lunchen had ik nog geen trek in, dus na 2 koele zoete drankjes naar binnen geslurpt te hebben ging ik weer verder. Dit was helaas een stuk minder spectaculair omdat je constant een saaie weg volgde met amper uitzichten die veel varieerden ten opzichte van vanmorgen. Ook werd het heel snel heel veel warmer, en dat hielp ook niet echt mee. Uiteindelijk was ik blij dat ik terug was in het dorp want ik was enigszins kapot 😅

Dag 4: Dorfgastein –> Heinreichalm (10km)

Vandaag begint dan wel de eerste dag van mijn trektocht over de langeafstandswandelroute Salzburger Almenweg. Het is de bedoeling dat ik naar de Heinreichalm ga wandelen, waar ook een berghut is waar ik ga slapen.

Ik besloot eerst nog wat boodschappen te gaan halen bij de Spar, dan had ik in ieder geval niet te weinig eten bij me.

Na het verlaten van de Spar mocht ik eerst een stukje parallel aan het spoor richting het dorpje Unterberg gaan. Daar aangekomen ging het middels een bospad/autoweg omhoog.

Eigenlijk bleef ik dit pad best lang volgen, tot ik nog geen half uur van de hut af was. Niet heel spectaculair lopen, alleen maar klimmen. Gelukkig waren de uitzichten wel ok.

 

Eenmaal bij de hut aangekomen, trof ik hier ook weer dezelfde mensen aan als in het hotel: de vier jonge gasten uit Zoetermeer en het Zweedse stel. Daarnaast ook nog een andere groep Nederlanders die op eigen gelegenheid reisden. Met zijn allen werd het best een gezellige avond.

 

Dag 5: Heinreichalm –> Biberalm (12km)

Slapen deed ik niet heel goed vannacht. Het blijft wennen om met vreemden op een slaapzaal te liggen.

Na ontbeten te hebben en de rugzak ingepakt ging ik weer op pad. Ik had op het eerste stuk een tweetal opties: eentje ging door een dal, en de andere zou via de Kopfberg gaan, een top iets hoger dan 2000 meter. Ik koos voor de variant via de top, en ik was erg blij dat ik het deed, want eenmaal boven was het uitzicht werkelijk schitterend. Helaas was de wind wel wat aan de frisse kant, maar dat loste ik op met mijn regenjas, die de wind prima tegenhield.

Na de afdaling ging het door een stil en verlaten dal richting wederomeen almhut, waar ik samen met het Zweedse stel en de zoetermeerders wat heb gegeten en gedronken.

Na de break ging het door een ander stil dal omhoog tot over de rand, waar ik kon genieten van een ongerept natuurgebied waar de bloemen en planten prachtig in bloei stonden. Hier kwamen duidelijk geen koeien.

Het was nu niet ver meer naar de Biberalm, mijn volgende hut voor overnachting. Ook dit was weer een prachtige hut, waar ik precies op tijd voor de bui aankwam. We waren weer precies met dezelfde groep als in de vorige hut, en het werd erg gezellig ‘s-avonds.

Dag 6: Biberalm –> Hofgasteinerhaus (10km)

Vandaag was de mooiste dag van de tocht. Ik kwam langs prachtige plekken, vooral het tweede deel van de wandeling was werkelijk schitterend. Het landschap was hier meer Alpien, en ik liep tussen de rotsen en hoge pieken heen. Het was werkelijk genieten.

Deze prachtige dag eindigde helaas een beetje als een anticlimax, omdat de laatste 2 kilometer voor de volgende hut door een skigebied gingen. Het was hier duidelijk drukker en het landschap werd ook ontsierd door skiliften en bijbehorende meuk.

De laatste hut van de tocht was eigenlijk eerder een hotel, en ook gloednieuw. Ook nu werd het weer een gezellige avond met de andere hikers, ook de laatste avond dat we iedereen in een hut troffen. Erg tof.

 

 

 

 

Dag 7: Hofgasteinerhaus –> Angertal (11km)

Helaas alweer de laatste dag van de tocht. Ik was de enige die dit stuk nog zou lopen, de rest besloot topjes te gaan beklimmen in de buurt en vervolgens met de kabelbaan naar beneden te gaan omdat het op de kaarten leek alsof deze etappe vooral over brede boswegen zou gaan. Ik vind dat echter als een soort cheaten aanvoelen, als ik een langeafstandswandeling ga lopen, wil ik het wel goed doen 😉

Van te voren was ik wat sceptisch over deze etappe. Op de kaart leek het meeste namelijk over boswegen te gaan, en ik had het idee dat het dus een van de mindere dagen zou worden zeker omdat ik 1200 meter moest dalen.

Deze scepsis was echter onterecht, want de dag was eigenlijk toch wel weer een topper. Het eerste stuk was een erg smal paadje op ongeveer 2/3 van de bergwand. Dit pad was gelijk ook een stuk pittiger dan de paden van de rest van de tocht, omdat op sommige stukken het pad dusdanig smal en scheef was dat ik genoodzaakt was om me vast te houden aan de ijzeren kabels. Af en toe best spannend, maar niet onoverkomelijk. Op de richtingaanwijzers stond dit pad dan ook aangegeven met een zwarte stip, waarmee ik naast de rode en blauwe alle drie de moeilijkheidsgraden lijk te hebben gehad.

Dit pad ging langzaamaan weer over in een ander, wederom erg stil, dal. Hier moest ik zelfs weer gaan klimmen naar een alm. Boven aangekomen hield ik bij een almhut die er dicht uitzag even stil om de regenkleding aan te trekken, het was namelijk beginnen te regenen.

Na mijn tas net afgedaan te hebben kwam de boer naar buiten, en begreep ik dat ze toch open waren. Vervolgens gelijk maar gebruik gemaakt van de gelegenheid om een heerlijke lunch naar binnen te werken: bord met spek, worst en brood en ook nog bessentaart. Dit allemaal huisgemaakt door de mensen, zelfs de vlierbessenlimonade maakten ze zelf. Geweldig lekker, en ook leuk. Bij het afscheid nemen moest er eerst nog schnapps gedronken worden, die kreeg ik als afscheid. Heerlijke shotje, homemade van bloemen.

Na afscheid genomen te hebben ging het inmiddels door de stromende regen weer verder, maar vond het niet erg storend. Het duurde ook niet lang voor ik een mooi bos I ging, waar ik over een mooi pad redelijk vlot naar beneden ging richting het skicentrum van Angertal. In dit bos moest ik wel de hele tijd opletten waar ik liep want de vele boomwortels op het pad waren werkelijk spekglad.

Bij het Skicentrum aangekomen pakte ik een bus om terug te gaan naar Dorfgastein, waar ik weer in hetzelfde hotel zou overnachten als de eerste 2 dagen.

‘S-avonds nog met Daan, Dennis, Lucien, Puppy, Oskar en Jennifer uit eten geweest en dit was dusdanig gezellig dat we als laatste het restaurant/Cafe verlieten. Het bier, de wijn en de schnapps vloeiden rijkelijk en ik ken inmiddels weer een paar Zweedse drankliederen 😂

Dag 8: luierdag en Liechtensteinklamm

Na het ontbijt heb ik eerst een extra nacht in het hotel geregeld. Ik wilde namelijk relaxed aandoen en het hotel bevalt eigenlijk prima. Bovendien was ik wel enigszins toe aan een luierdag…

‘S-middags ben ik naar de Liechtensteinklamm geweest, een vrij smalle kloof in de buurt van St. Johan im Pongau. Hier ging ik met trein en 2 bussen naartoe, maar de reistijd viel nog enigszins mee. 

De kloof was best mooi, al was het jammer dat het zo druk was. Ik vond de kracht waarmee het water door de smalle kloof geperst werd best indrukwekkend.

Doordat de kloof niet zo heel lang is was ik er vrij snel doorheen. Bij terugkomst bij de bushalte bleek ik een uur te moeten wachten. Hier had ik natuurlijk geen zin in, dus ik ging maar lopend naar het station van Schwarzach. Dat scheelde 2 busritten en dan kreeg ook iig nog wat beweging vandaag, want daar was ik onderhand ook wel weer aan toe.

Dit stukje wandelen was niet heel vervelend, en ik hoefde maar 10 minuten te wachten op de bus naar Dorfgastein, en die bracht me daar in nog geen 20 minuten.

Dag 9&10: Thuisreis via Munchen

Het einde van mijn reis was inmiddels bijna in zicht. Vanwege het trein-drama op de heenreis had ik de terugreis opgeknipt met een overnachting in Munchen, omdat daar mijn langste verbinding zou starten met de ICE naar Dusseldorf.

De reis naar Munchen was prima, en ik had hier geen vertraging. In Munchen had ik een goed hotelletje gevonden in de buurt van de Nymphenburg met het bijbehorende park. Aangezien het in de stad redelijk warm was heb ik me vooral in het, toch nog best grote, park vermaakt. Het kasteel was ook nog best mooi. Mijn plan om hier ’s avonds foto’s te gaan maken mislukte echter jammerlijk, ik had geen zin meer om zo ver te lopen.

De volgende dag kon ik rustig aan doen, omdat mijn trein naar Dusseldorf pas na twaalven vertrok, maar daarna was het eigenlijk een formaliteit. De enige vertraging liep ik wederom op op het traject tussen Dusseldorf en Venlo, omdat er treinen uit waren gevallen. Hier moest ik dus een uur wachten, en de vervangende bus kon ik helaas niet vinden. Niet dat ik daar echt op zat te wachten, want die buslijn zou er langer over doen dan als ik zou wachten op de volgende trein.

Uiteindelijk na wederom een flinke reis met treinen en bussen kwam ik na tienen ‘s-avonds weer thuis aan, maar kan wel weer terugkijken op een zeer toffe meerdaagse wandeltocht. Deze keer in een huttentocht, en ik moet zeggen dat het prima bevallen is. Wel blijft het op een slaapzaal slapen met meerdere mensen voor mij altijd wennen, waardoor de vermoeidheid op een gegeven moment wel toe gaat slaan; maar goed dat hoort er een beetje bij.