Ook eventjes fietsen op Corsica

De boot vanuit Livorno die ik maar net haalde bracht mij in ruim 4 uur naar het Franse eiland Corsica; waar de boot tegen vijf uur in de namiddag aankwam in de noordelijke stad Bastia. Ik had tijdens het wachten op de boot ondertussen een globale fietsroute opgezocht, over het eiland: een lange afstandsroute die van Bastia naar Bonifacio in het zuiden loopt.

Deze route loopt eerst vanuit Bastia noordwaarts over Cap Corse, het ‘puntje’ in het uiterste noorden van het eiland. Al tijdens het fietsen van de eerste 20 kilometer op het eiland naar de camping had ik al een aantal maal prachtig zicht op de mooie blauwe zee en gave rotsformaties.

De eerste volledige dag op Corsica ging het verder noordwaarts over de Kaap, en op een gegeven moment ging het via een col naar het westen van het eiland. Dit beklimmen van collen zou mij de rest van de reis op het eiland nog gezelschap houden, want het eiland is letterlijk alles behalve vlak.

 

Ik bleef voornamelijk aan de westkant van het eiland fietsen. Soms pal aan de kust, soms wat verder landinwaarts. De kustwegen bevatten al veel beklimmingen, maar zodra de route meer landinwaarts ging was het gelijk nog meer klimmen geblazen. Qua steilte was het niet zo’n probleem (steeds gemiddeld 5%, prima te doen zelfs met de hoeveelheid bagage die ik bij me heb), maar vooral het totaal aantal hoogtemeters dat je dan maakt wordt erg veel. Zodoende had ik uiteindelijk mijn ‘etappes’ afgestemd op het aantal hoogtemeters per dag, en niet op het aantal kilometers. Als je tijdens 10 kilometer 800 meter moet klimmen, dan slurpt dat een best groot gedeelte van je fietstijd op als je slechts 7 kilometer per uur gaat 😛

Een bijzonder stukje van de westkust van Corsica vond ik het stuk bij Porto. Dit stuk staat ook op de werelderfgoedlijst van Unesco, en daardoor ben je zeker niet de enige die op die weg rijdt maar het is het allemaal waard.

Ze zijn hier op het eiland trouwens ook fan van geweren van groot kaliber. Volgens mij zijn er echter weinig doelwitten om op te schieten, dus doen ze dat maar op verkeersborden 😛

 

Ook op Corsica was er weer regelmatig sprake van erg slecht weer in vooral de bergen, maar dit was aan de kusten aanzienlijk minder. Een voordeel ddus at de afstanden hier niet supergroot zijn.

Mijn tocht op Corsica eindigde in de aan de oostkust gelegen stad Porto Vecchio. Vanwege praktische redenen besloot ik niet helemaal door te fietsen naar de zuidelijke stad Bonifacio; dat komt een volgende keer wel. Ik durf wel te zeggen dat ik Corsica het hoogtepunt van de reis vond tot nu toe, en ik denk dat de kans vrij groot is dat ik er nog eens terugkom.

Na een rustdag in Porto Vecchio nam ik de nachtboot naar het Franse TOulon, waar ik mijn tocht verder zal vervolgen…

En nog wat foto’s van mij fiets, gewoon omdat het kan 😛 Overigens heb ik sinds het fietsen op Corsica nu wel een heel erg irritante tik in mijn fiets. In eerste instantie leek hij redelijk random op te treden, dus een tweetal malen geprobeerd om het zelf te fixen (fiets redelijk ver uit elkaar gehaald, niks gevonden. In I’le Rousse ook nog naar een fietsenmaker geweest, maar die kon ook niks vinden en die had geen tijd om er verder nog aandacht aan te besteden. Sindsdien fiets ik dus eigenlijk vooral met de fingers crossed rond, en hopelijk is er niet echt iets gigantisch aan het kapot gaan…