Naar het noorden fietsen door Toscane…

Na Rome ging het weer Noordwaarts. Uiteraard niet weer de zelfde route, maar ten westen van de Appenijnen: richting Toscane.

In een kleine week fietste ik door het Toscaanse heuvellandschap via kratermeren, bergen en heuveldorpen richting de havenstad Livorno.

Eigenlijk heel tof fietsen, waarbij ik vooral de stad Siena best relaxed vond. Hier hield ik ook een rustdag, mede omdat mijn e-reader het had begeven. Ik had een nieuwe besteld en bij een Amazon-dropbox laten afleveren. Best handig, hoef ik tenminste niet moeilijk Italiaans te gaan lopen blaten :p

 

Op de dag dat ik vanuit Volterra fietste kwam ik ook op het traject terecht van de Tuscany gravelbike trail. Dit betekende dat ik letterlijk honderden bikepackers tegemoet kwam, erg grappig. Ik kreeg meermaals te horen dat ik de verkeerde kant op ging. Later begreep ik dat dit een erg populair evenement is, met 5000 deelnemers van over de hele wereld. Dit is al het tweede bikepackingevent dat ik ‘kruis’, misschien volgend jaar????

Op dit stuk moest ik ook een rivier oversteken waar geen brug lag. Gezien het gestuntel van de bikepackers op de stenen om droge voeten te houden besloot ik dit maar niet te proberen en gewoon door het ondiepste gedeelte te plonzen, daar kwam het water net boven m’n enkel. Gezien het weer waren m’n schoenen binnen notime weer droog. Wel stronken ze achteraf een beetje :p

In de etappe van Siena naar Pisa reed ik voor het eerst in tijden weer grotendeels vlak. Helaas was dit een treurige dag, het landschap was 3x niks. Vlak en boring…

Na Pisa ging het in +- 35 kilometer naar de haven van Livorno waar ik een ferry had geboekt… Helaas fietste ik wel op een doodlopend stuk, dus van de 35 kilometer waren er 10 nutteloos en zonde van mijn leven… gelukkig was ik nog wel precies op tijd om de ferry te halen, die lag al klaar en was net begonnen met het lossen van zijn vrachtjes…

Tijdens deze week fietsen door Toscane heb ik ook hier trouwens weer te maken gehad met het zeer onvoorspelbare weer in de bergen. Op 3 dagen werd ik letterlijk overvallen door onweer en stortbuien tijdens het fietsen, die echt binnen het half uur opkwamen. Het was letterlijk het geval dat ik het ene moment onder een strakblauwe lucht fietste, en het volgende moment zie je letterlijk de onweersbuien zich opbouwen. Best interessant om te zien, maar wel minder als je er vervolgens onder fietst want DAAR WORD JE NAT VAN!!!!!!!!