Dag 1
Nadat je in mijn vorige blog hebt kunnen lezen dat ik tijdens mijn fietstocht onderweg naar Praag even voorbij de stad Plzen op de trein was gestapt naar Praag vanwege de grote hoeveelheid regen, kwam ik na een treintochtje van nog geen anderhalf uur in de Tsjechische hoofdstad aan.
Mijn eerste missie was om kaartjes te regelen voor mijzelf + fiets richting huis. Dit deed ik bij de ticketbalie, waar ik goed geholpen werd. De volgende dag (vrijdag) bleek helaas niet meer mogelijk, maar op zaterdag was er nog plek. Ik hoefde slechts met een drietal treinen te reizen, 2 keer overstappen dus. Ondanks de reistijd van meer dan 10 uur toch een prima verbinding.
Het vinden van de juiste uitgang van het station was helaas een stuk lastiger, om de 1 of andere reden kwam ik 3 keer uit in een parkeergarage vanaf waar je niet met de fiets fatsoenlijk op de straat kon komen. Gelukkig lukte dit uiteindelijk ook, en was ik uiteindelijk in 5 minuten in mijn hotel dat praktisch aan de overkant van de weg lag. Na inchecken mocht ik de fiets in een afgesloten kamer zetten. Erg goed geregeld.
Omdat het weer inmiddels aardig opgeknapt was, ging ik ‘s-avonds nog even een rondje lopen door de binnenstad en richting de rivier de Moldau. Al snel kwam ik in de drukte terecht, en het leek er sterk op dat Praag een heerlijke stad is om gewoon lekker zonder doel door de smalle kronkelende straatjes te lopen. Met zonsondergang begaf ik mij richting de beroemde Karelsbrug, waar ik met de camera nog wat foto’s heb gemaakt van de bekende skyline van de stad.
Dag 2
Tijdens mijn wandeling gisteravond door de binnenstad van Praag zag ik al een aantal plekken die ik vandaag wilde gaan bezoeken: de oude bibliotheek, het Clementinum, en een gallery met kunstwerken van Banksy, een graffiti-artist.
Na het goede en uitgebreide ontbijt dat ik in het hotel had genomen ging ik gelijk op pad. Ik ging eerst langs de zogenaamde ‘ metronomische klok’, die aan een kerkmuur hangt. Op zich vond ik dit wel een mooi ding, maar niet meer dan dat. Het hing voor het mooie net te hoog en oogde daarom net te klein om echt lang bij te blijven hangen.
Hierna ging ik snel door naar een oude kerk waarin de expositie ‘The world of Banksy’ gehouden werd. Dit is een expositie met allemaal streetart van de graffiti-artist ‘Banksy’. Erg tof, aangezien ik wel van street art houd. Alleen hing deze niet in de straten, maar gewoon in een kerk 😉
Nadat ik ruim een uur door langs de expositie had gewandeld stond ik weer buiten, waar ondertussen ook een flinke plensbui uit de lucht kwam. Gelukkig was deze binnen een paar minuten voorbij, dus ik had er niet al te veel last van. Gelukkig was dit ook gelijk de laatste bui van de dag, want ik had niet bijster veel trek in nog een dag met regen. Bovendien lagen mijn regenspullen nog in het hotel, dus ik was niet op regen gekleed 😉
Mijn volgende doel was het Clementinum, een oud voormalig Jezuietencollege. Hier kan je een tour volgen langs onder andere de oude bibliotheek en de oude sterrenwacht. De biblitheek mocht je niet echt in, maar zag er van een afstandje best mooi uit met als pronkstukken een aantal zeer oude aardbollen.
Het stuk van de tour door de sterrenwacht was best interessant, vooral over hoe ze vertelden hoe er in het verleden gebruik gemaakt werd van de stand van de zon om het optimale moment te bepalen om te gaan ‘sterrenwachten’.
Nadat deze tour afgesloten was begon de innerlijke mens trek te krijgen, dus ik ging op zoek naar een plek om te lunchen. Gelukkig is er in Praag genoeg plek om wat te eten of te drinken, dus uiteraard had ik weer last van keuzestress omdat de keuze te groot was. Uiteindelijk werd het toch een restaurantje waar ze een heerlijke burger met pulled-pork serveerden 🙂
Na de lunch besloot ik de overkant van de rivier te gaan bekijken, en richting de Praagse burcht te gaan. Deze burcht schijnt qua totale oppervlakte 1 van de grootste van Europa te zijn, en dat zie je er wel aan af. Hij is namelijk vanaf een vrij grote afstand al zichtbaar. Ik ben er niet in geweest, maar alleen al het er langs lopen in de stadswijken vond ik erg leuk. Hoe je het ook wend of keert, op deze manier lekker door een stad slenteren is voor mij de leukste manier om deze te verkennen. Laat al die sightsee-hop-on-hop-off-bussen maar voor anderen over 😉
Dag 3
Na een dagje de ’toerist spelen’ had ik het eigenlijk ook wel weer een beetje gehad met Praag. Ja, er is genoeg te zien en te doen en aan eten en drinken hoef je ook niet tekort te komen. Echter, het is ook gigantisch druk en als je net 14 dagen solo op je fiets in alle rust door Duitsland en Tsjechië hebt rondgefietst, dan valt zo’n drukke toeristische stad best zwaar op de maag. Mijn mening 😉
Ergens was ik dus ook wel een beetje blij dat ik vandaag op de trein naar huis zou stappen, en gelukkig ging die treinreis best vlot. De verbinding die ik had was best goed, ik hoefde alleen over te stappen in Berlijn en Amersfoort, dus dat geeft al minder gedoe. Het blijft altijd een beetje stressen dat overstappen tussen treinen als je met de fiets bent.
Qua het opbergen van de fiets was ik over de trein van Praag naar Berlijn en van Berlijn naar Amersfoort erg tevreden. Deze beide treinen hadden allebei haken om de fiets in op te hangen in een aparte wagon en dat was prima te doen.
De trein van Amersfoort naar Rotterdam, van de NS dus, was helaas wat minder. In deze hele trein mochten maar 3 fietsen, en die moet je dan in een wagon in een hoekje wegproppen waar eigenlijk alleen maar 3 kinderfietsen of kleine wielrenfietsen passen. Wat het meenemen van fietsen kan de NS nog heel veel leren van de Duitse en Tsjechische spoorwegen…
Al met al kijk ik wel terug op een geweldige tweeënhalve week fietsen, die eigenlijk elke dag een beetje mooier leek te worden; met als hoogtepunten het fietsen in het Fichtelgebirge, de Werra en Praag. Daarentegen viel het fietsen in Nederland naar de grens met Duitsland gewoon tegen, en het fietsen langs het Lippe-kanaal was ook een beetje suf.
Qua ontmoetingen met andere fietsers viel het deze keer ook tegen. Of het nou aan de periode, de route of iets anders ligt; ik weet het niet; maar het aantal fietsers dat ik op de campings tegen kwam was erg laag vergeleken met bijvoorbeeld mijn tocht in April en Mei. Nu stond ik eigenlijk alleen op de eerste camping (in Nederland) en op de camping bij Fichtelberg met andere fietsers op de camping. Des te opvallender is het dan dat ik onderweg langs vooral de Werra letterlijk tientallen andere fietsers tegen kwam 🙂