Fietsend van de Golf van Biskaje naar de Middellandse zee en door naar het Centraal Massief: deel 2 – Frankrijk

Dag 1 –> 6: Noordelijk langs de Pyreneeën richting Perpignan (+-500km)

Na een fijne rustdag in Oloron-sainte-marie, waar het meest actieve wat ik gedaan heb bestond uit het op zoek gaan naar een outdoorshop met gasblikjes, ging het weer vol nieuwe energie verder. Dit begon gelijk al goed, op 1 van de warmste dagen die ik tot nu toe gehad heb tijdens de reis. De temperatuur tikte ‘s-morgens al bijna de 30 graden aan, en deze plotselinge temperatuurstijging leverde me nogal een energy-drain op. Het fietsen ging niet al te lekker, en ik was blij dat het niet al te heuvelig was.

Eerst via de stad Pau, vooral bekend als start- en finishplaats in de Tour de France, en daar de langeafstandsroute ‘Veloroute 81’ opgepikt. Dit is een fietspad dat begint in Biarritz aan de Atlantic, en helemaal naar Perpignan aan de Med loopt… ik volg hem vandaag tot de toeristenkermis die Lourdes heet, waar ik voor het eerst op de fiets word weggestuurd bij een camping. Ze zaten ‘vol’, tenzij ik gelijk voor 2 nachten boekte. Nee bedankt, ik fietste gewoon door naar de volgende camping, en die had gewoon een mooi plekje voor me. Bovendien waren ze nog een stuk goedkoper ook 🙂

Lourdes-uit ging niet zo vloeiend als ik had gehoopt: eerst reed ik op zoek naar een supermarkt totaal verkeerd; en toen kwam ik ook nog eens in hele hordes met touristen terecht. Uiteindelijk kwam ik toch weer op pad in de juiste richting en ging het via een drietal cols verder oostwaarts. De Veloroute 81 had ik weer achter me gelaten omdat die een onlogische lus via Tarbes maakt. Ik nam echter een wat meer rechtstreeks route oostwaarts, dat scheelde zo 200 kilometer. Wel moest ik echter flink wat extra hoogtemeters overbruggen, maar dat was het waard. Het landschap was werkelijk prachtig… mede doordat ik zo goed als de hele dag uitzicht had op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën in de verte. Erg tof!

Kamperen op een erg rustige camping, waar ik mijn tent opzette onder bizar grote kastanjebomen. Ze hadden een spanwijdte van enkele meters, erg indrukwekkend…

Na deze adembenemende dag pikte ik de V81 weer op, die me over een voormalige spoorlijn richting Foix voerde. Erg rustig fietsen, en ook erg makkelijk doordat het vals plat was. Voorbij Foix ging het richting Rennes-les-Bains, een kuuroord waar er meer mensen in de zwembaden ronddreven dan dat er op de (mooie) camping stonden. Helaas werd het die dag erna er eentje met heel veel regen, dus ondanks dat het volgens mij een schitterend landschap was waar ik doorheen kwam; echt ervan genieten kon ik niet echt. De route ging over mooie colletjes, en uiteindelijk door een schitterende kloof: Gorge de Galamos. Hier fietste ik op een smalle weg met steile rotswanden van een paar 100 meter boven me EN onder me. Erg indrukwekkend…

Ik fietste noordelijk langs Perpignan om bij Le Barcares bij de Middellandse zee aan te komen. Ik heb er 10 dagen over gedaan, en ruim 750 kilometer, om van de Golf van Biskaje bij Santander naar de Middellandse zee te fietsen.

De Franse kust volgde ik een kilometer of 30, maar na de zoveelste betonnen badplaats besloot ik het voor gezien te houden, en ging ik weer landinwaarts; richting Narbonne. Wat ook niet meehielp waren de prijzen van de campings aan de kust: richting de 50 euro voor een nacht met tent+fiets. Dank je feestelijk!

Dag 7 –> 12: Door het Centraal Massief richting de vallei van de Rhone (+-450km)

Omdat ik benieuwd was naar het Centraal Massief, besloot ik het volgende traject van mijn reis door het Centraal Massief richting de Rhone te laten lopen; om daar een trein naar huis te kunnen pakken. De eerste dag brengt me al bij het werkelijk schitterende stuwmeer ‘Lac de Salagou’. Ik arriveerde nog bij dit meer in de stortregen, reed totaal verkeerd en kwam op te modderige onverharde paden terecht; maar toen ’s avonds eenmaal de zon doorbrak was het werkelijk prachtig. De camping aan de oevers van het meer was de mooist gelegen camping so far…

Mijn weg vervolgt zich dieper het centraal massief in, ik kom door het nationaal park ‘de Cevennen’ en dat is te merken ook: het landschap blijft onverminderd mooi. Ik ga door mooie rivierdalen en over mooie cols. Onderweg passeer ik kleine dorpjes, en het is nooit echt druk. Wel heb ik een rustdag ingelast op een camping in de kloof van de ‘Herault’. Tijdens de eerste nacht op deze camping kwam er een gigantisch onweer over; met een flinke sloot regen. Helaas was dit dusdanig veel regen dat mijn tent het niet meer hield en de achterkant min of meer instortte. Ik moest er dus midden in de nacht weer uit om de tent goed vast te zetten. Je kan je voorstellen dat ik die nacht weinig geslapen had, mede omdat al mijn spullen ook nog nat waren. Gelukkig kon ik dat de volgende dag prima drogen op de camping, want ze hadden een prima cabine speciaal voor wandelaars en fietsers. Altijd geweldig als campings ook aan de ‘slow travelers’ denken 🙂

Na mijn rustdag ging het weer verder door de bergen van het Centraal Massief. Echter, al na 5 kilometer moest ik mijn gemaakte plannen omgooien omdat de route die ik in gedachte had afgesloten was vanwege een officiële auto-rally-race. Ik kwam ze op het eerste stuk weg al tegen terwijl ze onderweg waren naar het afgesloten stuk weg; wel leuk om mee te maken. Ik was wel blij dat die weg afgesloten was, want daar wil je absoluut niet tussen fietsen 😉

In plaats daarvan ging ik nu richting de op 1 na hoogste berg van de Cevennen: de Mont d’Aigoual. Dit was ook de op 1 na hoogste bergen van deze reis tot nu toe. De klim was erg lang, en daardoor ook erg makkelijk omdat de klimpercentages erg laag waren. Ik heb zelfs nog een poosje kunnen opfietsen met een groepje wielrenners die hier een paar dagen in de regio aan het fietsen waren. Erg leuke gesprekken leverde dat op…

Na de top van de Mont d’Aigoual kreeg ik gelijk een hele lange afdaling voor de kiezen die me zo het dal van de Tarn invoerde. Via dit dal, nog een col en nog een aantal dalen kwam ik uiteindelijk in de Ardeche uit; het departement dat bekendstaat vanwege zijn zonuren en daardoor ook redelijk populair is. Ik merkte inderdaad wel een verandering in het klimaat: daar waar het eerst nog vochtig was, leek het bij het anderen van de Ardeche opeens een stuk droger te zijn. Ook de vegetatie leek anders. Ook de grote groei aan aantal campings was opvallend, ik reed opeens langs 1 weg met een stuk of 20 campings. Helaas waren ze wel allemaal weer supertoeristisch, en zodoende stond ik gezellig met de tent ingebouwd tussen de stacaravans…

Dit was uiteindelijk een inleiding voor de laatste lange etappe richting het Rhone-dal om daar langs de Rhone richting Valence te fietsen. Hier wilde ik dan de trein pakken en op huis aan te gaan. De thuisreis zou me 2 dagen kosten, met een overnachting in het Zwitserse Basel.

 

 

2024 Fietsen door Frankrijk

Dag	van	naar	Kilometers	Meters geklommen
Vrijdag	Oloron-sainte-Marie	Lourdes	84,9	975
Zaterdag	Lourdes	Tibiran-Jaunac	74,2	1332
Zondag	Tibiran-Jaunac	Foix	111,7	606
Maandag	Foix	Rennes-les-Bains	85,4	897
Dinsdag	Rennes-les-Bains	Rivesaltes	67,2	529
Woensdag	Rivesaltes	Narbonne	72,8	146
Donderdag	Narbonne	Celles	99,1	1097
Vrijdag	Celles	Pont d'Herault	67,3	989
Zaterdag	Rustdag		0	0
Zondag	Pont d'Herault	Florac	80,6	1567
Maandag	Florac	Ruoms	99,6	1108
Dinsdag	Ruoms	Valence	104,1	602