Fietsen over de LF Kustroute

Tussen Hemelvaart en Pinksteren had ik een kleine anderhalve week vrij genomen, want ik wilde weer gaan fietsen. Het wordt een soort ronde van Nederland, maar dan halfslachtig. Het plan is om via de Maasroute richting Hoek van Holland te gaan om daar de LF Kustroute op te pikken, die te volgen tot de Duitse grens en dan via een andere LF weer terug: de LF9 – NAP-route.

Dag 1: Thuis –> Wassenaar (97km)

Uitgezwaaid door Marcha vertrok ik om een uur of 10 in de ochtend, over de standaard route richting Barendrecht. In Barendrecht aangekomen spring ik in op de internationale Maasroute, die hier inderdaad non-stop de oude Maas volgt. Ik fiets door de zogenaamde ‘Groene long’, tot ik bij Hoogvliet uit kom. Hier gaat het via de industrieterreinen van de Botlek richting de Beneluxtunnel, die me met een vaartje van 45 a 50 kilometer per uur naar Vlaardingen brengt. Hier gaat het fietsen even wat minder soepel, omdat ik over een paar pauperwegen gestuurd word, maar uiteindelijk kom ik weer bij het water. Dit volg ik continue over een mooi fietspad naar Hoek van Holland, onderweg ook nog Maassluis en de Maeslantkering passerend.

In Hoek van Holland aangekomen moest ik overstappen op de Kustroute, die me als het goed is in de loop van de week naar Bad Nieuweschans gaat brengen, maar zover is het nog lang niet. Eerst maar de eerste duinen doorkomen richting Den Haag en Scheveningen. Erg mooi fietsen, en het mooie weer werkte ook goed mee.

Uiteindelijk kwam ik in het drukke Scheveningen aan, waar ik via de haven en de boulevard richting mijn eerste camping van deze reis ging: Duynhorst in Wassenaar. Een erg grote camping met heel veel caravans en een paar tentenveldjes. Deze waren amper bezet, en ik had dus een heel veld voor mezelf.

Dag 2: Wassenaar –> Heemskerk (70km)

‘s-morgens deed ik rustig aan, en zodoende reed ik pas over tienen van de camping weg. Wel heb ik nog even staan kijken naar de paarderen-baan die vlak achter de camping loopt. Hier waren een aantal paarden met karretje aan het rondjes rennen, en ik vond dat dit eigenlijk nog best hard ging. 

Omdat de camping niet direct aan de LF kustroute ligt, moest ik eerst de weg terug zien te vinden. Dit was niet al te moeilijk middels fietsknooppunten, die me via Wassenaar en Meijendel weer richting de route stuurde. Gelukkig stonden deze knooppunten ook op mijn kaarten van de LF-kustroute aangegeven, best makkelijk. 

Wat volgde was een dag die voornamelijk door duingebieden voerde, met een stuk meer klimmetjes dan gisteren. Ik vond dit prima te doen, grotere moeite had ik met de grote drukte op de paden. Het was dusdanig druk dat ik best moeite had om een fijn ritme te vinden. Helaas, dat heb je op een hemelvaartsdag met mooi weer in een natuurgebied in de randstad 🙂

Onderweg kwam ik ook door een aantal kustplaatsen. Ten eerste Katwijk aan zee, dat ook gelijk de beste indruk maakte. Het oogde iets kleinschaliger dan Noordwijk en Zandvoort, waar ik voornamelijk grote betonnen kolossen heb gezien. De twee laatste zijn duidelijk geen plaatsen waar ik snel nog naar terug zou hoeven… Je mist er naar mijn mening niks aan 😉

Na Zandvoort ging het door de beboste duinen van de Kennemer duinen richting Velsen, waar ik via het veer het Noordzeekanaal overgestoken ben. Ik was duidelijk niet de enige, de boot was overvol met vooral fietsers. Ik ben ook benieuwd of de overtocht nou gratis was, of dat ik illegaal overgestoken ben…

Eenmaal aan de overkant was het niet ver meer naar de camping Klein Hemelrijk waar ze nog een mooi plekje over hadden voor me. Ik had ‘s-morgens even gebeld, en volgens mij was dat maar goed ook want de camping was helemaal vol…

Het was een best mooie plek, op een rustig veld achteraan de camping, met eigen tafel en een orkest van nachtegalen.

‘s-Avonds ben ik nog een rondje van ruim 7,5 kilometer wezen wandelen dat praktisch achter de camping ligt. Ik vond dit een erg mooi gebied om te wandelen, met ook nu weer wat hoogteverschillen…

Dag 3: Heemskerk –> Den Oever (104km)

De derde ochtend van mijn tocht langs de kust begon vergeleken met een dag eerder redelijk bijtijds, aangezien ik ook al redelijk vroeg wakker was. Na alles opgebroken te hebben ging het weer via fietsknooppunten terug richting de LF Kustroute, waarbij ik continue door het Noord-Hollands duinreservaat fietste. Op de camping had ik begrepen dat je tot aan Schoorl een kaartje moest hebben, maar dit zat bij de prijs van de camping inbegrepen, en ik mocht de rekening van de camping laten zien als er om gevraagd werd, wat overigens niet het geval was. Het is overigens maar goed dat dit verteld werd op de camping, want het zou anders geen moment bij me opgekomen zijn dat je een kaartje moest kopen om door dit gebied te mogen fietsen. Ik had op zich wel een soort automaten gezien onderweg, maar die leken redelijk op een parkeerautomaat…

Tot aan de hondsbossche zeewering fietste ik wederom door mooie duinlandschappen, met als voordeel dat het wat minder druk was als gisteren. Helaas was het ook slechter weer: regenachtig, koude wind en dusdanig lage temperaturen dat ik met arm- en beenstukken fietste. Bij de hondsbossche zeewering werd het zelfs zo koud dat ik er nog een laagje bij deed.

Tussendoor had ik ook nog boodschappen gedaan in Egmond aan de Hoef… Het blijkt dat er hier maar liefst 3 Egmonden zijn. Zo leer je nog eens wat tijdens je fietsvakantie, ik al mijn hele leven denken dat er slechts 1 was…

Na eten van een hamburger en het passeren van dit man-made duinen gebied kwam ik tot aan Den helder in wat minder interessant gebied. Lange stukken reed ik rechts van de duinen met uitzicht op een drukke weg en polders. Hier waren wel nog wat restanten van bollenvelden te zien. Helaas waren ze al over hun hoogtepunt heen.

Bij het naderen van Den Helder ging de route buitendijks, en dit werd weer interessant. Zo had ik onder andere uitzicht op Texel, de marinehaven en enkele offshore platforms.

Na Den Helder gepasseerd te zijn ging het richting Den Oever waar ik terecht hoopte te kunnen op camping Het bos roept! Na nog een klein uurtje door voornamelijk landbouwgebied en langs het Amstelmeer, kwam ik hier aan. Gelukkig kon ik terecht, want fietsers wezen ze niet de deur, ook al zitten ze vol. Wat mij betreft prima natuurlijk en je hoort me dus absoluut niet klagen.

Al met al was vandaag best een zware dag, waarbij vooral het stuk tot aan Den helder door het vele klimmen en dalen in de duinen, en de tegenwind niet heel lekker ging. Ook de kou vond ik niet relaxed. Daarom heb ik die avond verder niet heel veel meer gedaan, behalve dit verslag bijwerken, eten en lezen.

Dag 4: Den Oever –> Holwerd (+- 91km)

Gisteravond sliep ik vrij laat doordat het lang lawaaiig bleef op de camping. Echt langer uitslapen deed ik echter niet, en ik werd wakker met een miezerachtige regen die steeds harder leek te gaan. Uiteindelijk heb ik de tent dus ook maar kletsnat opgebroken en ben met regenjas aan vertrokken. Gelukkig is mijn nieuwe tent dusdanig op te breken dat hij zo min mogelijk nat wordt in de verpakking.

Vanwege zeer grote werkzaamheden is het tot minstens 2025 niet toegestaan om wandelend of fietsend de afsluitdijk over te steken. Om wandelaars en fietsers toch de kans te geven om over te steken rijdt er een gratis fietsbus. Deze rijdt elk uur, en ik wilde die van 9:30 halen. Ik was nog net op tijd en mocht gelukkig nog mee. We zaten met zijn zessen met fiets en al in de bus. Er zat onder andere een Belgisch stel dat de Eurovelo 12 volledig wilde fietsen. Dat is de Noordzee route, maar dan door alle landen die eromheen liggen. Ik ben benieuwd of ze dat gaat lukken, in deze tijden, ook al ben je als fietsreiziger redelijk low profile.

Na door de bus in Friesland afgezet te zijn ging het buitendijks langs de Waddenzee richting Harlingen. Best relaxed fietsen, en ik vond Harlingen ook geen verkeerde stad. Hier ben ik nog op jacht geweest naar een gastankje omdat ik niet verwacht dat degene die ik bij me heb het gaat redden tot thuiskomst. Uiteindelijk bij een watersport aak een blikje gekocht, maar die paste helaas niet op mijn brander. Ik dacht dat m’n brander zowel prik- als schroefblikken aan kon, maar helaas… dat bleek het brandertje te zijn dat thuis in de doos zit 🙂

Na het verlaten van Harlingen ging het door afwisselend landbouwgebieden en langs de waddendijk. Helaas reed ik meestentijds binnendijks, waardoor ik de zee niet meer te zien kreeg. Op een gegeven moment besloot ik zelf maar even de dijk op te lopen, en toen bleek er nog een flink stuk natuurgebied tussen de dijk en de zee te zitten. De Waddenzee zag ik bijna niet meer, en ik moet eerlijk zijn: dat had ik niet verwacht… 🙂

Af en toe slingerde de route ook wat verder landinwaarts en kwam dan langs kleine dorpjes waarvan ik de naam allang weer vergeten ben. Leuk ter afwisseling. Gelukkig was het weer ook wel iets verbeterd. Het was nog wel fris, maar het regenen was wel gestopt na Harlingen. Dit fietste wel een stuk fijner. Helaas stopte mijn fietscomputertje er ook mee. Hij doet het nog wel, maar hij registreert het niet meer als ik fiets. Ondanks dat alle info ook op mijn GPS zichtbaar is, merk ik toch dat ik het irritant vind… ik vind het gewoon fijn om onder andere mijn huidige snelheid te kunnen zien, en ook de dagafstand is wel handig… (later gedurende de tocht gebeurde dit nog een keer, wederom tijdens hevige regen. Ik vermoed dat het nat worden van de magneet/sensor de boosdoener is…)

Verder lijkt zich een flinke piep in mijn achterwiel te hebben ontwikkeld. Deze lijkt redelijk random op te komen, en is best irritant. Even in de gaten houden hoe dit zich gaat ontwikkelen.

Kamperen doe ik vandaag op camping De dobbe in Holwerd. Deze ligt praktisch in het dorp, naast de kerk. Prima camping met mooie grasstroken. Ook nu weer was ik niet de enige fietser…

Na boodschappen gedaan te hebben heb ik eten gekookt, en ben ik nog even naar de haven gefietst waar het veer naar Ameland vertrekt. Te zien aan de volle parkings is het best druk op het waddeneiland 😀

Dag 5: Holwerd –> Wehe Den Hoorn (84km)

Ik was bijtijds wakker, maar helaas regende het best hard waardoor mijn lust om te vertrekken niet heel groot was. Ik had alles al ingepakt, behalve de buitentent. Uiteindelijk was ik het wachten tegen tienen zat en besloot toch weer op pad te gaan. De route ging in eerste instantie vooral door landbouwgebieden. Regenen deed het continue, maar omdat ik een regenjas en -broek aan had,  had ik er niet veel last van zolang de regen niet recht van voren kwam.

De Waddenzee zag ik wederom erg weinig vandaag. Alleen bij Wierum en Moddergat ben ik even de dijk op geklommen. Ook bij Lauwersoog had ik er even zicht op. Bij Lauwersoog is ook daar waar ik Friesland uit ging, en Groningen in. Ik weet niet of het toeval was, maar gelijk brak ook de zon door en had ik bijna geen last meer van de regen.

Bij Zoutkamp heb ik nog even een kibbeling gekocht. Deze was niet heel lekker van smaak, blijkbaar vind ik de soort kruiden tot ook wel van belang.

Al fietsend over het Groningse platteland had ik bijna nonstop mooie luchten in beeld, dit leverde een paar mooie plaatjes op.

In Leens heb ik een tussenstop gemaakt bij de Jumbo om wat eten in te slaan voor vanavond. Ik vond het mooi geweest voor vandaag. Met 64 kilometer op de teller geen hele lange etappe, maar dat was niet erg. Op de camping Landgoed Wilgenheerd heb ik verder relaxed aan gedaan.

Dag 6: Wehe den Hoorn –> Bad Nieuweschans (96km)

Vannacht had ik de langste nachtrust van de vakantie, en ik voelde me extreem uitgeslapen toen ik eruit ging. Ik wilde bijtijds vertrekken, omdat ik vandaag het laatste stuk van de LF Kustroute ging fietsen, naar Nieuweschans.

Helaas regende het wederom pijpenstelen, maar ik besloot toch op te breken. Nadat ik alles ingepakt heb ik nog wat staan babbelen met de camping eigenaren , en toen was het opeens toch nog 10 uur. Tijd om te gaan dus, maar het was gelukkig wel droog.

De eerste paar kilometers gingen richting het bekende Pieterburen, waar ook het Pieterpad begint. Hier kom ik zeker nog eens terug als ik het beroemde wandelpad van Nederland ga lopen 😛

Na Pieterburen ging het richting de waddendijk, waar ik eerst binnen- en vervolgens buitendijks fietste langs wederom heel veel schapen en schapenstront. Correctie: schapenspetterstront. Door de vele regen was het namelijk dunne drap geworden en laat ik het erop houden dat mijn spatborden goed hun best deden, maar helaas niet alles tegen hielden… 😮

Op het punt dat ik weer landinwaarts mocht heb ik bij een oude dicht geslibte zeehaven even staan babbelen met een oude Groninger. Leuk, dit soort ontmoetingen maken reizen dus interessant. Het ging nu weer een poosje binnendoor, door de landbouwgebieden. Ik vond het eigenlijk best mooi om door te fietsen, doordat de landschapsindeling zo anders is als bij ons en ook door de andere architectuur. Wat mij echter het meeste beviel was eigenlijk de totale leegte en de bijbehorende stilte. De regio’s in Noord-Groningen behoren tot de dunst bevolkte van Nederland, en dat merk je. Ik moet bekennen dat ik het eigenlijk niet zo heel erg vond na de drukte in Noord- en Zuid-Holland.

Pauzeren deed ik bij een Rust-punt. Hier brak helaas de hel ook weer los wat regen betreft, maar gelukkig stond er ook een tuinhuisje waar ik kon schuilen. Kon ik in ieder geval ongestoord eten, en ook dit Rust-Punt had een senseo machine zodat ik ook een kopje koffie kon kopen.

Verder ging het weer. Wederom langs zeedijken met bijbehorende schapenstront. Nu snap ik waarom die dijken zo hoog zijn!

In Delfzijl aangekomen brak de heftigste hoosbui tot nu toe uit, met druppels van een liter groot. Gelukkig kwam ik langs het gebouw van de VVV waar ik onder de overkapping heb staan schuilen. Ik had dan wel m’n regenjas aan, maar het fietsen is niet superrelaxed. Zodra het echter minder hard begon te regenen was ik weer weg.

Nog voor ik Delfzijl uit was was de bui alweer voorbij, en kon ik me onder andere verbazen over de grootte van de industriegebieden hier. Die zijn een stuk groter dan ik in gedachten had.

Het ging nu via een dijk langs de Eems en de Dollard. Bij de laatste kwam ik op een gegeven moment een uitkijkpunt tegen. Ik ging er eens kijken, en tot mijn verrassing lagen er onder aan de dijk zeehonden te rusten. Volgens het infobord kwamen die bij hoogwater altijd onder aan de dijk liggen. Leuk.

Het was nu niet heel ver meer naar Bad-Nieuweschans. Het fietsen ging best lekker, en ik werd onderweg getrakteerd op een paar indrukwekkende regenluchten. Ik reed zelf grotendeels in het zonnetje, maar was er vrij zeker van dat ik die buien ook op mijn kop zou krijgen.

Bij Nieuwe statenzijl ben ik nog ontsnapt aan een voortijdig einde van mijn reis: er hing een ijzeren ketting op 30 centimer boven de weg, die ik over het hoofd zag. Gelukkig reed ik best langzaam, dus ik ging niet eens onderuit. Wel heb ik wat lakbeschadigingen op mijn fiets. Maar wie verzint er nou zoiets?!

Kamperen doe ik vandaag op de camping in Bad Nieuweschans: Holland Poort. Volgens mij ben ik de enige gast hier. Uiteraard begon het te stortregenen toen ik de tent op wilde zetten, maar het is nog aardig gelukt vond ik zonder al te veel nattigheid aan de binnenkant. De nattigheid die daar op zat was nog van vanmorgen van het opbreken, maar dat was eigenlijk best snel droog door onder andere het windje…

Eind van de LF Kustroute, vervolg…

Het Nederlandse deel van de LF Kustroute eindigt dus in het Groningse Bad Nieuweschans, pal tegen de Duitse grens aan. Vanwege de Corona-perikelen ging ik niet verder grens over, maar is het plan om weer zuidwaarts te fietsen, op huis aan.

In totaal heb ik vanuit huis tot aan Bad Nieuweschans 522 kilometer gefietst, waarvan ongeveer 460 over de LF Kustroute. Aangezien mijn huis niet aan deze mooie route ligt, moest ik er eerst nog ‘even’ naartoe fietsen: dit deed ik grotendeels via de LF-Maasroute, waarna ik in Hoek van Holland de Kustroute op kon pikken.

Officieel loopt de Kustroute ook nog via de Zuid-Hollandse- en Zeeuwse eilanden richting België. Dit stuk van het Nederlandse deel was echter te veel om nog mee te nemen tijdens de de tocht die ik in gedachten had, en daarom bewaar ik deze voor een andere keer. Dat die gefietst gaan worden is in ieder geval vrij zeker, want de route is prima bevallen.

Verder heb ik natuurlijk ‘de afsluitdijk niet gedaan’, maar moest deze met de bus oversteken in verband met grootschalige werkzaamheden. Sommige collega-fietsers vinden dit maar nep, maar dat boeit mij niet bijster veel. Die dijk ligt er over een poosje ook nog wel, dus dat fietsen komt een andere keer wel 😉

Nu ik er trouwens over nadenk, heb ik best wel een hoog dag-gemiddelde gehad dezer dagen: 90,3 km gemiddeld per dag. Best veel vergeleken met bijvoorbeeld mijn tocht over de Hanzefietsroute vorig jaar…

Zie onderstaande tabel voor de afstanden per dag en de campings die ik gebruikt heb. 

Houd verder mijn site in de gaten, want er komt ook nog een mooi verslag van mijn terugtocht naar huis… 🙂

LF Kustroute 2021

Dag	van	naar	Kilometers	Meters geklommen
Woensdag	Alblasserdam	Camping Duinhorst, Wassenaar	97	440
Donderdag	Camping Duinhorst, Wassenaar	Natuurkampeerterrein Klein Hemelrijk, Heemskerk	70	390
Vrijdag	Natuurkampeerterrein Klein Hemelrijk, Heemskerk	Natuurkampeerterrein Het bos roept! Den Oever	104	176
Zaterdag	Natuurkampeerterrein Het bos roept! Den Oever	Camping de dobbe Holwerd	91	197
Zondag	Camping de dobbe Holwerd	Natuurkampeerterrein Landgoed Wilgenheerd, Wehe den Hoorn	84	137
Maandag	Natuurkampeerterrein Landgoed Wilgenheerd, Wehe den Hoorn	Camping Holland Poort, Bad Nieuweschans	96	174

Uiteraard heb ik ook een gps-track gemaakt van de gefietste route, zie de kaart hieronder…