Dag 6: Deidenberg–> Troisvierges (45km)
Het was erg koud vannacht, de thermometer op m’n fiets zei 0 graden en mijn slippers waren bevroren. Ik meende al zoiets te voelen in mijn slaapzak, dus die zat op een gegeven moment helemaal dicht. Ik ben best blij met dat dons in die slaapzak, het houdt me toch een stuk warmer dan mijn oude, synthetische, slaapzak.
Vandaag wilde ik een soort halve rustdag inlassen, dus werd het een korte dag en fietste ik alleen naar het einde van de Vennbahn, waar ik dan in het Luxemburgse Troisvierges op de camping wilde gaan staan. Hier stond ik vorig jaar ook al, tijdens mijn korte roadtrip door Europa.
Landschappelijk gezien vond ik de laatste 40 kilometer van de Vennbahn helemaal top. Ik reed door bossen, weiden, veengebieden en het rivierdal van de Ourthe. Vooral dat laatste was erg mooi fietsen, vrijwel autovrij. Het was ook erg stil, waardoor ik het nodige wildlife te zien kreeg.
Even voorbij de Belgische stad St. Vith hoorde ik opeens naast me iemand vragen ‘where are you from’. Dit bleek de Belgische David op de racefiets te zijn uit de omgeving van Spa. Mijn bepakte reisfiets had zijn aandacht getrokken. Hij bleek bezig te zijn om voor het eerst een fietsrit van 200 kilometer te gaan maken vanuit Spa. Hij zag een beetje op tegen het laatste stuk in verband met de vele klimmetjes die hij dan zou tegenkomen, dus ik hoop dat het hem lukt. Uiteindelijk scheidden onze wegen zich pas in Luxemburg, hij sloeg af richting Bastenaken en ik richting camping in Troisvierges.
Tijdens het gezamenlijk opfietsen verbaasde het me dat ik hem bij kon houden, pas bij een steile klim Luxemburg in werd ik gelost ?
Eenmaal aangekomen op de camping bleek de receptie pas na een half uur open te gaan, dus eerst maar langs de supermarkt. Vervolgens na aanmelden niks meer gedaan, behalve uiteindelijk nog een klein wandelingetje rondom het dorp. Rustdag betekent ook echt rustdag natuurlijk ?
Dag 7: Troisvierges –> Radelange (64km)
Vandaag had ik wederom een niet al te lange fietsdag voor de boeg, al was hij wel iets langer als gisteren. Dit omdat de campings in dit deel langs mijn route redelijk schaars zijn. In de praktijk betekent dit dan ook kiezen tussen wat kortere etappes, of een lange megaetappe. Gezien de hoeveelheid klimwerk die ik verwacht, wordt het dus het eerste 😛
Vandaag is ook de dag dat ik de 500km grens van deze tocht vandaag doorbroken, altijd leuk zo’n mijlpaal.
Het is nu mijn bedoeling om aan de hand van de fietsgids ‘Fietsen langs de grenzen van het Groothertogdom Luxemburg‘ van Ward van Loock een ‘rondje Luxemburg’ te gaan rijden.
Na de bestelde croissants en chocobroodjes te hebben gehaald ging het op pad. Troisvierges-uit ging klimmend, via een gemarkeerde route genaamd de ‘panorama route’. Nadat ik boven kwam begreep ik wel waarom deze route zo heet, uitzichten rondom. Erg mooi fietsen wat mij betreft.
Ik reed weer noordwaarts, en het duurde niet lang voor ik weer in België uitkwam. Hier kon ik al vrij snel een Ravel (fietspad op voormalige spoorweg) oppakken, de L163. Deze zou me linea recta naar Bastogne brengen. Dat ging via een letterlijk kaarsrechte Ravel die licht daalde, waardoor mijn snelheid best hoog lag. Laten we het erop houden dat het goed is om lekker door te rijden.
Na het passeren van Bastogne werd het fietsen avontuurlijker. Ik moest weliswaar een Ravel volgen, maar die ging over onverharde paden. Dat, en dan in combinatie met de bijna totale stilte in het Sûre-dal waar ik doorheen fietste maakte dit stuk prachtig om te fietsen. Ik fietste door tot de camping in Radelange, waar ik een mooi plekje zocht bij de rivier. Afrekenen zou ik moeten doen met een automaat, maar die houd alleen rekening met campers en auto’s. Fietsers kent ie niet, en dan wordt het lastig. Van iemand begreep ik dat er later alsnog iemand langs zou komen. Ik ben benieuwd ??
Dag 8: Radelange –> Esch sur Alzette (86km)
Gisteravond hoorde ik van iemand op de camping dat er in de rivier waar mijn tent bij stond hartstikke veel bevers zaten. Daarom ging ik voor ik de tent in dook nog even kijken of ik ze zag, en inderdaad! In de burcht recht voor mijn tent zag ik er minimaal 2 zwemmen. En vanmorgen zag ik er weer een. Erg leuk! Zo zie je nog eens wat tijdens je fietstochtje.
De eigenaar van de camping was vanmorgen inmiddels ook aanwezig, en daardoor kon ik in ieder geval fatsoenlijk betalen, waarna ik gelijk op pad ging. Eerst door het Sure-dal uit richting Martelange, waar de Belgisch-Luxemburgse grens dwars over de hoofdweg in het dorp loopt. Opvallend is dat hier aan de Luxemburgse kant aanzienlijk meer tankstations en winkels zijn dan in de Belgische kant, maar ook weer niet heel vreemd; gezien de vrijwel afwezige accijnzen in het kleine landje.
Na hier even wat broodjes en koffietjes gescoord te hebben voor ontbijt en lunch ging het weer op pad. Ik zou nu de rest van de dag in Luxemburg fietsen over Piste Cycables. Ik ging verder zuidwaarts, en ik moet bekennen dat ik dit toch een wat minder interessant deel van het land vind.
Verder ging de route en naarmate ik zuidelijker kwam steeds meer door de bewoonde wereld, en dat vond ik toch wat minder fijn fietsen. Als klap op de vuurpijl ging de laatste 15 kilometer bijna volledig vlak naast de snelweg, die ik overigens nu ook duidelijk kan horen. Dit doet helaas wel afbreuk aan de route.
Zwaar was de dag ook, vanwege de vele klimmetjes. Een fors deel tikte ook de 10% aan of ging daaroverheen. Op zich is dit voor een keertje niet erg, maar een groot aantal van dit soort klimmetjes gaat toch bij elkaar optellen. Als klap op de vuurpijl bleek de camping in Esch-sur-Alzette ook via zo’n steile weg benaderd te moeten worden, en dat redde ik dus uiteindelijk niet meer. Lopen dus!
Dag 9: Esch-sur-Alzette –> Nennig (78km)
Na de zware dag van gisteren was ik vandaag nog niet helemaal lekker in vorm. Het begon al slecht met opstaan en opruimen, dat kwam maar niet op gang.
Het was dus eindelijk al ruim half 11 geweest voor ik op pad ging. Eerst moest ik levend die steile berg waar de camping op ligt zien af te komen, en dat is ondanks de 18% dalen toch gelukt. Hierin ging het via de stad richting een natuurgebied dat is ontstaan op een voormalig mijngebied. Daar staat deze streek namelijk bekend om, en dan voornamelijk om zijn roodbruine gesteente. De fietsgids die ik gebruikte was er ook helemaal lyrisch over. Helaas duurde het nog best lang voor ik deze befaamde rode rotsen zag.
Na dit park te zijn gepasseerd ging het via landbouwgebieden in de Frans-Luxemburgse grensstreek richting de Moezel. Door de wind en toch nog vele klimmetjes ging het allemaal wat moeizaam.
Na het passeren van het kuuroord Mondorf was het niet ver meer naar de Moezel, die ik oppikte vlak voor Sierck-le-bains. Deze plaats is voorzien van een mooi kasteel waar je vanaf de overkant mooi uitzicht op hebt.
Nu ging het via de Mosel Radweg verder langs de rivier tot aan het Duitse Nennig. Hier vond ik een plaatsje op een camping. Vervolgens nog snel wat boodschappen gedaan, en na het eten ook nog geprobeerd mijn voorrem te maken. Die loopt al de hele dag aan, en dat wordt irritant!
Dag 10: Nennig –> Bernkastel-Kues (113km)
Ondanks dat het erop leek dat ik mijn rem heb kunnen maken, durfde ik het toch niet aan om door al te heuvelachtig gebied te fietsen, omdat ik het toch niet voor de volle 100% vertrouwde. Daarom liet ik vandaag het restant van mijn rondje Luxemburg voor wat het is, en mijn tocht gaat verder langs de Moezel via de Mosel Radweg. Dit houdt in dat ik de rivier tot in Koblenz zal blijven volgen, waar hij in de Rijn uitmondt.
Gelijk vanaf de camping kon ik het fietspad langs de rivier gewoon blijven volgen, dat was redelijk goed aangegeven. Onderweg passeerde ik onder andere de monding van de Saar en de grote stad Trier. Hier fietste ik ook regelmatig in stadsparken of industriegebieden.
Helaas was het na Trier ook gedaan met het zonnige weer. Die werd vervangen door een dik grijs wolkendek. Helaas deed dit wel een beetje af aan de charme van het Moezeldal.
Gezien het grote aantal campings dat er langs de rivier ligt had ik niet echt een einddoel gesteld voor vandaag, en bleef ik net zo lang fietsen tot ik er genoeg van had. Zo kwam ik uiteindelijk na 113km uit op een camping in Bernkastel-Kues. Langste afstand van de vakantie tot nu toe, en ook gelijk de duurste camping van de reis met 20,20 euro….
Dag 11: Bernkastel-Kues –> Cochem (84km)
Erg mooie fietsdag vandaag. Het was mooi weer vandaag, ik had redelijk goede benen en ik reed door een mooie omgeving.
Na eerst een tussenstop te hebben gemaakt bij de bakkerij van de Edeka en deze geplunderd te hebben ging het op pad. Onnodig om te zeggen dat dit wederom over de Mosel Radweg ging 😉
De route vandaag werd ook weer gekenmerkt door hoge steile rotswanden, wijngaarden en mooie dorpjes.
Meestentijds reed ik net zoals gisteren weer op vrij fietspaden, alleen nu zaten er vaker dan leuk is fietspaden vlak naast een drukke autoweg tussen. Op zich wel begrijpelijk want het Moezeldal is natuurlijk redelijk druk, maar dan nog valt het tegen.
Op de camping aangekomen in het mooie plaatsje Cochem heb ik daar wat gegeten en ben ‘ s-avonds nog even wat foto’s wezen maken in het plaatsje. Hopelijk lukt het me uiteindelijk om te slapen, want de mensen die besloten hun tent vlak naast de mijne te zetten zijn flinke snurkers 🙂
Fietsen door heuvels en langs rivieren 2022 - 2
| Dag | van | naar | Kilometers | Meters geklommen |
|---|---|---|---|---|
| Woensdag | Deidenberg | Troisvierges | 45 | 482 |
| Donderdag | Troisvierges | Radelange | 64 | 414 |
| Vrijdag | Radelange | Esch sur Alzette | 86 | 919 |
| Zaterdag | Esch sur Alzette | Nennig | 78 | 798 |
| Zondag | Nennig | Bernkastel-Kues | 113 | 442 |
| Maandag | Bernkastel-Kues | Cochem | 84 | 285 |
2022 – Fietsen naar Luxemburg en terug (17 dagen)