De Alpen over richting Italië

Het is inmiddels al meer dan een week geleden dat ik in Garmisch Partenkirchen een dagje niet ging fietsen. Officieel noemde ik het een rustdag, maar ik ging wel een flink eind wandelen, onder andere naar de Partnachklamm, een erg smalle kloof waar een rivier doorheen dendert:

 

Na een dag rust voelde ik me er klaar voor om de strijd met de Alpen aan te gaan, met als uiteindelijke hoogste punt de Reschenpas tussen Oostenrijk en Italië:

 

In Italië geen al te grote taalproblemen, aangezien ik in Zuid-Tirol ben waar je nog met Duits terecht kan. Ze zijn hier bijna net zo fanatiek als in Wallonië 😉

Vervolgens verder zuidwaarts door rivierdalen van Etsch(Adige) en Brenta, erg fijn fietsen want fietspaden zijn perfect.

Het is nu voornamelijk afdalen terug naar zeeniveau, terug bij af zeg maar. Temperatuur is wel gestegen sinds de Alpen, merkbaar. Het is fors warmer.

Via Merano, Bolzano en Trento zuidwaarts…

Na Trento een stijle klim naar Lago de Catanazzio (ofzoiets). Onderweg ingehaald door stel Italianen op ebikes die boven een kwartier op me stonden te wachten, dat geeft de moraal een boost!

Wel mooi plekje bij het meer:

Hierna verder naar Bassano de Grappa. HIer houden de Alpen letterlijk op en kom ik in een pannekoeken-landschap terecht, zo plat.

Na Bassano del GRappa in 1 dag naar Oriago gefietst, buitenstad van Venetie. Hele dag in de regen gefietst, dat maakt het de derde regendag deze reis tot nu toe. Later hoorde ik dat deze regenbuien zuidelijker in italie ook voor overstromingen hebben gezorgd. Verbaast me niet, er viel heel veel water.

In Venetie even een rustdag, er moet hoognodig wat kleding gewassen worden en wat elektronica opgelaen worden en ik ga even kijken hoe mijn volgende stuk van de route gaat lopen… en o ja misschien ga ik ook nog even kijken in Venetië 🙂