Na mijn lange fietsreis afgelopen jaar door Europa, heb ik mezelf een aantal nieuwe uitdagingen gesteld voor het fietsen. Zo heb ik me voorgenomen dat ik alle hoofdsteden van Europa per fiets vanuit huis bezocht wil hebben. Dit is echter een doel voor de wat meer lange termijn. Een ander doel dat ik mezelf heb gesteld is net zo leuk, maar gelukkig iets sneller te realiseren: per fiets vanuit huis alle hoofdsteden van de Nederlandse provincies bezoeken.
Dit doel werkt uiteraard met terugwerkende kracht, dus hoofdsteden waar ik al geweest ben (op de fiets, vanuit huis) tellen gewoon mee. Hoe ik ernaar toe ben gefietst is niet interessant: zowel de rechtstreekse rit naar Den Haag naar het werk, als de doortocht door Den Bosch op mijn laatste dag van de grote fietstocht afgelopen zomer tellen net zo hard mee.
Naast Den Haag en Den Bosch ben ik inmiddels ook al fietsend in Arnhem, Utrecht, Zwolle en Groningen aangekomen. Blijven Leeuwarden, Lelystad, Haarlem, Assen, Maastricht en Middelburg over.
Het beste moment om hiermee te beginnen, is uiteraard gelijk in het eerste weekend van januari 2024. Gezien de grote hoeveelheid regen de afgelopen tijd, en ook de al wekenlange windkracht die maar niet onder de 5 komt, had ik de laatste tijd alweer veel te weinig gefietst. Daarom wist ik eigenlijk niet hoe snel ik op mijn stalen ros moest springen toen de weersvoorspellingen dit weekend dusdanig goed waren dat fietsen weer leuk zou worden: geen regen, geen te harde wind en alleen lage temperaturen.
Dag 1: Alblasserdam –> Antwerpen (105km)
Ik ga maar een weekend fietsen, dus ik had vanmorgen binnen een kwartier alles bij elkaar gezocht en ingepakt wat ik nodig had. Het paste zelfs allemaal in slechts 1 fietstas. Dat scheelt ook weer, alleen voelde ik me soms toch wel in onbalans 🙂
De route die ik via Komoot had gemaakt voerde me eerste via een zo snel mogelijke route over de Zwijndrechtse brug naar Dordrecht, waarna het hop hop hop richting de Moerdijkbrug ging. Noord-Brabant lonkte, en hier kwam ik ook weer onbekende paden tegen. Ik reed door de West-Brabantse polders langs Zevenbergen, Oudenbosch en Boschenhoofd. Na Boschenhoofd ging het door Rucphen, waar ik in een brasserie een flinke uitsmijter spek naar binnen heb geslurpt om de innerlijke mensch te versterken. Hij sloeg goed aan, want ik fietste daarna als een malle de bossen van de Rucphense heide binnen. Hier werd het landschap ook wat interessanter en afwisselender: bos wisselde af met heidevelden en landbouwgebieden, erg fijn fietsen. Bijna ongemerkt ging ik de grens met België over, waarna ik via Horendonk en Essen richting de Kalmthoutse heide fietste: het tweede hoogtepunt van de dag wat betreft natuurgebieden.
Hier ging ik over een mooi fietspad, dat helaas op een aantal plekken flink wat water over zich heen kreeg. De vennen rechts van de weg waren duidelijk overvol, en dat stroom de zo de weg over naar het lager gelegen bos links. Gelukkig kon ik er nog wel veilig door.
Na het verlaten van de heide kwam ik in Kalmthout op een zogenaamde Fietsostrade terecht: de F14. Dit is in feite een fietspad pal naast het spoor van 20km lang, en zo was ik vrij rap in 
Antwerpen. Hier ging het via de Scheldekade en de binnenstad richting mijn hotel even buiten het centrum. Hier bleek er nog een fietser te overnachten, die vanuit Den Bosch aan was komen waaien. Blijkbaar ben ik niet de enige malloot die in deze tijd van het jaar fietst 🙂
Dag 2: Antwerpen –> Middelburg (104km)
Na een goed ontbijt zat ik alweer vrij snel op de fiets, en ging ik weer door het Antwerpse centrum richting de Schelde. Tweede en laatste dag van mijn eerste fietsweekend van 2024, en ik ga richting de Zeeuwse hoofdplaats Middelburg.
Het eerste stuk, Antwerpen uit richting de Nederlandse grens, zou ik een Belgische langeafstandsfietsroute volgen; de Schelderoute. Helaas was dit een slecht idee, want hij voerde me de volledige 30 kilometer tot de grens door de Antwerpse havens. Niet bijster interessant helaas, hij is precies hetzelfde als de haven van Rotterdam. Zowel qua uiterlijk als qua geur. Hier had ik dus een beetje spijt van. Ook moest ik een aantal keer omfietsen vanwege openstaande bruggen en sluizen, dat was ook wel jammer. Om niet gelijk al te negatief te doen over dit stuk: er staat letterlijk een kilometers lange geluidsmuur met allemaal toffe streetart, dat maakte het fietsen gelukkig niet gelijk extreem saai.
Na het passeren van de grens ging het vrijwel gelijk linksaf Zuid-Beveland op, waarna ik eerst een stukje buitendijks langs de Westerschelde reed. Hier was ik maar wat blij dat ik wind mee had in plaats van tegen, want in dat geval had het waarschijnlijk een lange onderneming geweest.
Ongeveer na het oversteken van het kanaal door Zuid-Beveland ging mijn route wat meer door de woeste binnenlanden van het Zeeuwse eiland: landbouw landbouw en nog eens landbouw. Wel wat leuker fietsen dan de eerste 30 kilometer van vandaag, maar bij lange na niet zo leuk als gisteren. Tot nu toe ben ik nog niet heel erg onder de indruk, maar wellicht is het in een ander jaargetijde beter? Het feit dat het begin januari is, met een ijzige oostenwind en grijze luchten helpt niet echt mee denk ik 😉
In Middelburg pakte ik de trein naar Dordrecht, vanaf waar het nog 10 kilometer fietsen was naar huis toe. Al met al met 220 kilometer in 2 dagen toch een lekker begin van 2024… 🙂
Fietsen naar Middelburg
| Dag | van | naar | Kilometers | Meters geklommen |
|---|---|---|---|---|
| Zaterdag | Alblasserdam | Antwerpen | 105 | 324 |
| Zondag | Antwerpen | Middelburg | 104 | 338 |
| Zondag | Dordrecht CS | Alblasserdam | 12 | 60 |